|
[[Ficheiro:San Martiño de Xuvia.jpg|miniatura|Mosteiro de [[Mosteiro do Couto|San martiño de Xuvia]] na [[terra de Trasancos]], onde foron soterrados o conde Froila Vermúdez e o seu pai [[Vermudo Froilaz]]. |alt=|esquerda]]Moi vinculado á [[terra de Trasancos]], os dominios do conde abranguían unha enorme extensión territorial, desde o [[río Tambre]] até a costa noroeste de Galiza na [[Ortigueira|Terra de Ortigueira]]<ref name=":2">{{Cita web|url=https://oarqueologodenaron.com/2015/03/24/os-froilaz-unha-dinastia-de-trasancos-capitulo-ii/|páxina-web=Fidalgos de Narón|título=Os Froilaz, unha dinastía de Trasancos|data-acceso=16/10/2018}}</ref>. Foi o probábel fundador do [[Mosteiro de Santa María de Xanrozo]] en [[Betanzos]]<ref>{{Cita publicación periódica|apelidos=Daviña Sáinz|nome=Santiago|data=1998|título=El monasterio de las Cascas (Betanzos)|url=https://anuariobrigantino.betanzos.net/Ab1998PDF/1998_077_102.pdf#page=2&zoom=auto,-228,560|PMC=|revista=Anuario Brigantino|páxina=79|doi=|ISSN=1130-7625|PMID=|volume=|páxinas=|número=21}}</ref>. A súa figura documéntase arredor do ano [[1060]] presidindo litixios xudiciais noutro cenobio, o de [[Mosteiro do Couto|San Martiño de Xuvia]] en [[Narón]], onde era considerado polos monxes como ''dominus noster.''
Mantivo un longo preito territorial coa igrexa compostelá durante os bispados de [[Cresconio]] e o seu sobriño [[Gudesteo]]. ParaA [[Historia Compostelá|historia compostelá]], fonte parcial e sempre favorábel á igrexa e os seus prelados, conta que para solucionar o conflito o conde Froila ordenou asasinar e despezar ao bispo Gudesteo na súa sé de [[Iria Flavia, Padrón|Iria]] durante unha noite de [[Coresma]]<ref name=":0">{{Cita libro|título=Historia de la Santa a.m. iglesia de Santiago de Compostela|apelidos=López Ferreiro|nome=Antonio|editorial=|ano=1899|ISBN=|url=https://archive.org/stream/historiadelasant02lpez#page/550|volume=2|páxinas=550-552|ref=}}</ref>.
O conde foi o principal vasalo do rei [[García II de Galicia|García II]],. osOs seus feitos de armas durante a guerra dedo Garcíarei cos seus irmáns [[Afonso VI de León|Afonso]] e [[Sancho II de Castela|Sancho]] son recollidos no nobiliario do [[Don Pedro, conde de Barcelos|conde de Barcelos]], do século XIV, se ben o manuscrito confunde a Froila Vermúdez (1045-1090) co seu fillo [[Rodrigo Froilaz]] (1087?-1133)<ref name=":2" />. No texto épico portugues o conde Froila (''Rodrigo Frojaz'') é presentado como un grande guerreiro, e o principal valedor e conselleiro do rei García<ref>{{Cita libro|título=Nobiliario del conde de Barcelos don Pedro, hijo del rey don Dionis de Portugal|apelidos=Conde de Barcelos|nome=Pedro Afonso|editorial=|ano=1340|ISBN=|url=https://archive.org/details/nobiliariodelcon00pedr/page/44|páxinas=47-49|ref=}}</ref>.
Cando, no remateacto final da guerra o reicivil, García é aprisionado ebaixo o conde tivo que someterseengano aopolo seu irmán [[Afonso VI de León|Afonso VI]], o conde tivo que someterse e aceptouno como rexente do reino galego, non como rei<ref>LÓPEZ SANGIL 2005. p. 17</ref><ref name=":2" />. Este feito, recollido nos tombos do mosteiro de Xuvia, fai sospeitar a algún historiador que a crianza do seu fillo primoxénito, [[Pedro Froilaz de Traba|Pedro Froilaz]], na corte do rei Afonsoleonesa fose en calidade de refén<ref name=":2" />. Con todo, acompañou a Afonso VI na [[batalla de Zalaca]] contra os [[Dinastía almorábide|almorábides]] da que saiu milagrosamente ileso. Como agradecemento doou ao mosteiro de Xuvia a vila de Domirón en Trasancos.
O conde Froila faleceu o [[27 de marzo]] de [[1091]] na vila de [[Cospeito]], durante unha visita ao seu fillo Gonzalo, bispo de Mondoñedo. Foi soterrado no Mosteiro de San Martiño de Xuvia.
[[Categoría:Idade Media de Galicia]]
[[Categoría:Nobres de Galicia]]
[[Categoría:Familia Froilaz-Trava]]
|
