Barroco: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
→‎O Barroco galego: Engadín contido
Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través do sitio móbil
Liña 41:
O esplendor do Barroco coincide cun momento de gran transformación social e económica de [[Galiza]], coa fidalguía de pazo e a Igrexa coma clases directoras da sociedade<ref>{{Cita libro | apelido = Villares | nome = Ramón | título = Historia de Galicia | editorial= Editorial Galaxia | ano = 2004}}</ref>.
 
O Barroco é un dos perídosperíodos álxidos da historia da [[arte galega]], en especial no tocante á arquitectura e á retablística, de xeito tal que dende o [[Románico]] non se asistira a un afán semellante de renovación das fábricas relixiosas coma o que se vai desenvolver desde mediados do [[século XVII]] até a segunda metade do [[século XVIII|seguinte]]. [[Galiza]] asiste entón, tanto a nivel urbano coma rural, a un fenómeno de transformación das súas estruturas arquitectónicas e urbanas só comparable aos momentos culminantes de épocas históricas anteriores.
 
Hai que resaltar o rol xogado polo Cabido da [[Catedral de Santiago de Compostela|catedral de Santiago]] neste pulo renovador, xa que a súa privilexiada situación económica, así coma o afán por conservar a catedral coma un dos edificios máis significativos da Cristiandade, leváronlle a se converter no decidido defensor dunha nova opción artística, a barroca, que desde alí irradiará por toda Galiza da man de arquitectos coma Andrade, Casas Novoa ou Ferro Caaveiro.
 
Entre as principais obras relixiosas resaltan , en Compostela a [[fachada do obradoiroObradoiro]] da catedral e a súa torre do reloxo, a fachada do [[mosteiro de San Martiño Pinario]] ou a casa[[Casa do Cabido]]. EnOutras Lugoconstrucións de sona son a a capela da Virxe dos Ollos Grandes, na [[catedral. Ede Lugo]], e a igrexa do [[mosteiro de Oseira]]. Na arquitectura civil, é a época dos pazos, nos que salienta o Pazo[[pazo de Oca]].
 
A recuperación económica que se dá en Galiza a partir dos primeiros anos do século XVIII vai propiciar a aparición dunha nova clientela, a pequena nobreza, moitas veces de segundóns de grandes familias cuxos primoxénitos se trasladaran á Corte, que acomete nese momento a construción de [[pazo]]s, contrapunto da arquitectura eclesiástica.