Manuel Chamoso Lamas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
→‎Traxectoria: Éngadín contido
Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través do sitio móbil
Elisardojm (conversa | contribucións)
Liña 9:
Ao finalizar a guerra dedícase á recuperación dos tesouros do patrimonio artístico xunto con Graciano Macarrón, o marqués de Lozoya, e o que logo sería o arquitecto do [[Valle de los Caídos]], Pedro Muguruza.
 
No ano [[1940]] ratifícase a Chamoso como "Delegado Inspector General de los DepósoitosDepósitos dependientes del Servicio de Recuperación". No 1945 pasa a ser Comisario da "I Zona dodel Servicio de Defensa del Patrimonio Artístico", que inclúe León, Asturias e Galicia.
 
Realizou escavacións arqueolóxicas nas minas de ouro romanas de [[Barbantes, Punxín|Barbantes]], no seu inmediato [[Castro de San Cibrao de Las]], en [[Santa Mariña de Augas Santas, Augas Santas, Allariz|Santa Mariña de Augas Santas]] de [[Allariz]], na [[Catedral de Santiago]] (1946-1959), para atopar a lauda do bispo iriense [[Teodomiro (bispo)|Teodomiro]] e verificar aspectos da lenda da aparición do sartego do [[Santiago o Maior|Apóstolo]].
Liña 16:
 
En [[1977]] e dentro da reordenación do Ministerio de Cultura feita por [[Pío Cabanillas Gallas|Pío Cabanillas]], foi nomeado Subdirector Xeral de Patrimonio Artístico, cargo ao que renunciou ao cabo dun ano.
En Boborás promoveu a declacióndeclaración dos BICs das Igrexasigrexas de San Xulián de Astureses, San Mamede de Moldes e o Conxuntoconxunto Histórico-Artístico de Pazospazos de Arenteiro. Tamén no caso dodos Muíñosmuíños dos Cinco Infernos estéeste foi declarado Monumento Nacional.
 
Manuel Chamoso Lamas foi presidente da [[Real Academia Galega de Belas Artes]] e membro da [[Real Academia Galega]] e do [[Instituto José Cornide de Estudos Coruñeses]].