Esaú de' Buondelmonti: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
Creada como tradución da páxina "Esaú de Buondelmonti"
 
Servando2 (conversa | contribucións)
insiro modelos
Etiqueta: edición de código 2017
Liña 1:
{{biografía}}
'''Esaú de' Buondelmonti''' (en [[Lingua italiana|italiano]]: '''Esaù de' Buondelmonti''', [[Lingua grega|grego]]: '''Ησαύ Μπουοντελμόντι'''), finado en 1411, foi o gobernante de Ioánnina e os seus arredores ([[Despotado de Epiro|Epiro]] central) desde 1385 até a súa morte, co título bizantino de déspota.
 
Liña 4 ⟶ 5:
Esaú era o fillo do nobre [[Florencia|florentino]] Manente Buondelmonti e Lapa Acciaioli, irmá de Niccolò Acciaioli de Corinto. Esaú chegara a [[Grecia]] para buscar fortuna como os seus parentes da familia Acciaioli, pero en 1379 fora capturado nunha batalla contra Tomé Preljubović de Epiro. Despois de pasar varios anos preso, acabou sucedendo ao seu captador ao casar coa viúva deste último, [[María Anxelina Ducaina Paleóloga]] en febreiro de 1385.
 
Esaú inmediatamente reverteu as políticas impopulares do tiránico Tomé, chamando aos nobres exiliados e restablecendo a Mateo, o bispo de Ioánina que fora expulsado. O novo gobernante seguiu unaunha política de pacificación, e buscou reconciliación tanto cos clans [[Pobo albanés|albaneses]] como co [[Imperio Bizantino|Imperio bizantino.]] En 1386 unha embaixada bizantina chegou a Ioánina e investiu a Esaú co título de déspota. Aínda que o seu territorio era totalmente independente de [[Constantinopla]], este recoñecemento axudoulle a fortalecer e lexitimar a súa posición.
 
Con todo, atopou difícil chegar a un acordo cos albaneses. En 1385 Xoán Spata, déspota de Arta, marchou sobre Ioánina, pero Esaú logrou preparar as defensas a tempo, obrigando ao líder albanés a se retirar. Neste punto, Esaú viuse obrigado a seguir a política de Tomé de tentar conseguir o apoio dos [[Imperio Otomán|turcos otománs]] e visitou a corte do sultán [[Murad I]] para lle render homenaxe en 1386. Esta alianza trouxo un respiro ao conflito en Epiro, pero a paz terminou logo da [[Batalla de Kosovo Polje|batalla de Kósovo]] e a morte de Murad en 1389. Ioánina foi novamente ameazada, e Esaú conseguiu outra vez evitar o desastre coa axuda dos otománs.
Liña 12 ⟶ 13:
En 1399 Esaú, apoiado por algúns clans albaneses, marchou contra o cuñado da súa esposa Xoán Zenevisi de Gjirokastra, con todo, foi derrotado e capturado, e gran parte das súas terras foron ocupadas por Zenevisi. Os magnates veciños decidiron restaurar ao déspota prisioneiro e pediron a intervención da [[República de Venecia]] para conseguila. Esaú regresou a Ioánina en 1400, gobernando en relativa paz até a súa morte o 6 de febreiro de 1411.
 
== Véxase tamén ==
===Bibliografía ===
 
* Fine, John Van Antwerp (1994), The LatexaLate Medieval Balkans: A Critical Survey from the LatexaLate Twelfth Century to the Ottoman Conquest, University of Michigan Press, <small>[[ISBN]]</small> <small>978-0-472-08260-5</small>[http://books.google.gr/books?id=Hh0Bu8C66TsC] 
* Kazhdan, Alexander, ed. (1991), ''Oxford Dictionary of Byzantium'', [[Oxford University Press]], <small>[[ISBN]]</small> <small>978-0-19-504652-6</small> 
* Miller, William (1908), The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566), New York: E.P. Dutton and Company 
* Nicol, Donald MacGillivray (2010), The Despotate of Epiros 1267–1479: A Contribution to the History of Greece in the Middle Ages, [[Cambridge University Press]], <small>[[ISBN]]</small> <small>978-0-521-13089-9</small>[http://books.google.com/books?id=XIj0FfKto9AC] 
* Soulis, George Christos (1984), The Serbs and Byzantium during the reign of Tsar Stephen Dušan (1331–1355) and his successors, Dumbarton Oaks, <small>[[ISBN]]</small> <small>0-88402-137-8</small> 
{{déspotas de Epiro}}
{{control de autoridades}}
[[Categoría:Finados en 1411]]