Gastroenterite: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Bacteriana: arranxiños |
m →Antibióticos: arranxiños |
||
Liña 97:
Os medicamentos [[antiemético]]s poden ser útiles para tratar os vómitos nos nenos. O [[ondansetrón]] é dalgunha utilidade, unha dose única asóciase cunha diminución na necesidade de fluídos intravenosos, menos hospitalizacións e menos vómitos.<ref>{{cita publicación periódica|autor=DeCamp LR, Byerley JS, Doshi N, Steiner MJ |título=Use of antiemetic agents in acute gastroenteritis: a systematic review and meta-analysis |publicación=Arch Pediatr Adolesc Med|volume=162 |número=9 |páxinas=858–65 |data=setembro 2008 |pmid=18762604|doi=10.1001/archpedi.162.9.858 }}</ref><ref name="pmid17279195">{{cita publicación periódica| autor = Mehta S, Goldman RD| título = Ondansetron for acute gastroenteritis in children| publicación = Can Fam Physician| volume = 52| número = 11| páxinas = 1397–8| ano = 2006| pmid = 17279195 | url =http://www.cfp.ca/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=17279195 |pmc = 1783696 }}</ref><ref name=Cochrane2011/> A [[metoclopramida]] tamén pode ser útil.<ref name=Cochrane2011>{{cita publicación periódica|apelido=Fedorowicz|nome=Z|apelido2=Jagannath |nome2= VA |apelido3= Carter |nome3= B|título=Antiemetics for reducing vomiting related to acute gastroenteritis in children and adolescents.|publicación=Cochrane database of systematic reviews (Online)|data= 7de setembro do 2011|volume=9|páxinas=CD005506|pmid=21901699|doi=10.1002/14651858.CD005506.pub5|número=9}}</ref> Con todo, o uso do ondansetrón pode estar conectado a un aumento na taxa de regreso ao hospital en nenos.<ref>{{cita publicación periódica|autor=Sturm JJ, Hirsh DA, Schweickert A, Massey R, Simon HK|título=Ondansetron use in the pediatric emergency department and effects on hospitalization and return rates: are we masking alternative diagnoses?|publicación=Ann Emerg Med |volume=55 |número=5 |páxinas=415–22 |data=maio 2010 |pmid=20031265 |doi=10.1016/j.annemergmed.2009.11.011 }}</ref> O preparado intravenoso de ondansetrón pódese administrar oralmente se o xuízo clínico o xustifica.<ref>{{cita web|título=Ondansetron|url=http://www.merckmanuals.com/professional/print/lexicomp/ondansetron.html|obra=Lexi-Comp|data=maio 2011}}</ref> O [[dimenhidrinato]], aínda que reduce os vómitos, non parece presentar un beneficio clínico importante.<ref name=EBMED2010/>
=== Antibióticos ===
Polo xeral, os antibióticos non adoitan utilizarse para a gastroenterite, aínda que algunhas veces recoméndanse se os síntomas son especialmente graves<ref>{{cita publicación periódica |autor=Traa BS, Walker CL, Munos M, Black RE |título=Antibiotics for the treatment of dysentery in children |publicación=Int J Epidemiol|volume=39 |número=Suppl 1 |páxinas=i70–4 |ano= abril 2010|pmid=20348130 |pmc=2845863 |doi=10.1093/ije/dyq024 }}</ref> ou se se illa ou se sospeita dunha posible causa bacteriana.<ref>{{cita publicación periódica |autor=Grimwood K, Forbes DA |título=Acute and persistent diarrhea |publicación=Pediatr. Clin. North Am. |volume=56 |número=6 |páxinas=1343–61 |ano= decembro 2009 |pmid=19962025 |doi=10.1016/j.pcl.2009.09.004 }}</ref> Se se han de empregar antibióticos, un [[macrólido]] (como a [[azitromicina]]) é máis preferible que
=== Antiespasmódicos ===
Os antiespasmódicos presentan un risco teórico de causar complicacións e, aínda que a experiencia clínica demostrou que é pouco probable,<ref name="Oxford"/> desaconséllase utilizar estes medicamentos en xente con diarrea sanguinolenta ou diarrea que se complica con febre.<ref name="Harrison">{{cita libro|título=Harrison's Principles of Internal Medicine|editorial=McGraw-Hill|isbn=0-07-140235-7|edición=16th|url=http://books.mcgraw-hill.com/medical/harrisons/|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20120804162006/http://books.mcgraw-hill.com/medical/harrisons/|dataarquivo=4 de agosto de 2012}}</ref> A [[loperamida]], un [[opioide]] análogo, úsase comunmente para o tratamento sintomático da diarrea.<ref name="SleisengerFordtran">{{cita libro|nome1=Mark|apelido1=Feldman|nome2=Lawrence S.|apelido2=Friedman|nome3=Marvin H.|apelido3=Sleisenger|título=Sleisenger & Fordtran's Gastrointestinal and Liver Disease|editorial=Saunders|ano=2002|isbn=0-7216-8973-6|edición=7th|url=http://www.elsevier-international.com/catalogue/title.cfm?isbn=0721689736}}</ref> A loperamida, con todo, non se recomenda en nenos, xa que pode cruzar a barreira [[sangue]]/[[cerebro]] inmatura e causar toxicidade. O [[subsalicilato de bismuto]], un complexo insoluble de [[bismuto]] trivalente e salicilato, pode utilizarse en casos leves ou moderados,<ref name="Oxford"/> pero o envelenamento por [[ácido salicílico]] é teoricamente posible.<ref name=EBMED2010/>
| |||