Encarnación: Diferenzas entre revisións

Dos primeiros textos cristiáns: as cartas de San [[Paulo de Tarso]] e dos [[evanxeos sinópticos]], despréndese a convicción de que no home Xesús se manifestou dun xeito pleno a Palabra de Deus e o seu [[Amor]] por todos e cada un dos homes. Na propia carta aos Efesios de Paulo de Tarso, chégase a afirmar que Xesús, sendo Deus, non retivo con cobiza a súa dignidade senón que se alienou da súa condición divina (''kenosis'') para facerse home e tomar a condición de escravo ata a súa entrega na cruz. Tal acontecemento concíbese como misterioso e insólito, pero deféndese como irrenunciable e nuclear para a fe da primeiras comunidades que acaban rexeitando o gnosticismo que afirmaba que a humanidade de Xesús era mera apariencia, e que non podía haber contacto entre a divinidadedivindade e a carne, concibida como corrupción e impureza.

Esta concepción marca unha diferenciación fundamental co resto das relixións da antigüidade, onde o home a través do culto, a ofrenda e os sacrificios tenta achegarse á divinidadedivindade e acadar o seu favor. No cristianismo a encarnación supón o movemento inverso: é o amor de Deus quen descende materilizándose a través da concepción dun home nacido de muller, Deus adéntrase na súa propia Creación e renova nela todas as cousas.