Máquinas asíncronas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m →‎Circuíto equivalente: Arranxos varios +cda
Moedagalega (conversa | contribucións)
Arranxos de lingua.
Liña 4:
==Partes==
Unha máquina asíncrona é composta basicamente de dúas partes: [[Estator]] (parte estática) e [[Rotor (eléctrico)|Rotor]] (parte móbil). O espazo entre o estator e o rotor é denominado [[entreferro]].
O [[estator]] é composto de chapas finas de [[aceiro magnético]] tratadas termicamente para reducir ao mínimo as perdas por [[correntes parasitas]] e [[histerese]]. Estas chapas teñen o formato de un anel com rañuras internas (vista frontal) de tal maneira que podanpoidan ser aloxados enrolamentos, os cales por súa vez, cando en operación, deberán crear un campo magnético no estator.
O rotor tamén é composto de chapas finas de azo magnético tratadas termicamente, co formato tamén de anel (vista frontal) e cos enrolamentos aloxados lonxitudinalmente.
 
Liña 15:
 
Onde '''n''' é a velocidade do campo en rotacións por minuto, '''f''' a frecuencia da rede (en Europa 50 [[Hz]] e '''p''' o número de ''pares'' de pólos)
Ao estar o circuíto do rotor fechado comezan a circular por el correntes inducidas que se opoñen á variación de fluxo (Lei de Lenz), estas correntes fan que se produza unha forza no rotor tendente a que este xire en sincronismo co campo xirante, porén, se se alcanzase este sincronismo deixaria de haber variación de fluxo e polo tanto non haberiahabería corrente nennin forza, polo que o motor nunca alcanza o sincronismo e ten un "[[escorregamento]]" '''s'''
 
<math>s = \frac{n-n_e} {n} </math>