Miguel I Comneno Ducas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
insiro categoría
m Arranxos varios
Liña 9:
Tras perder a batalla, fuxiu a Epiro. Alí fundou un estado sucesor bizantino, erroneamente chamado [[Despotado de Epiro]], coa súa capital en Arta, na zona do vello thema de Nicópole. Epiro converteuse no novo fogar de moitos refuxiados gregos de Constantinopla, [[Tesalia]] e o Peloponeso, e Miguel foi descrito como un segundo [[Noé]], rescatando aos homes da inundación latina. Xoán X Kamateros, o Patriarca de Constantinopla, non considerou a Miguel como un gobernante lexítimo, e no seu lugar uniuse a [[Teodoro I Láscaris]] en Nicea, Miguel recoñeceu a autoridade eclesiástica do [[Inocencio III, papa|Papa Inocencio III]] en Epiro, cortando os seus lazos coa [[Igrexa ortodoxa]] en [[Imperio de Nicea|Nicea]].
 
En Epiro, Miguel resistiu aos intentos de Bonifacio de Montferrato para dominalo. O [[Imperio Latino|emperador latino]] [[Henrique de Flandres]] esixiu que Miguel se subxugase ao Imperio Latino, e aceptou unha alianza, permitindo que a súa filla casase co irmán de Henrique, Eustaquio, en 1209. Miguel non cumpriu con esta alianza, asumindo que o montañoso Epiro sería principalmente impenetrábel por calquera latino con quen fixo e rompeu alianzas. Mentres tanto, os familiares de Bonifacio de Montferrato fixeron demandas a Epiro, así, en 1210 Miguel aliouse coa [[República de Venecia]] e atacou a [[Tesalónica|Tesalónica.]]. Acusáronno de ser excesivamente cruel cos seus prisioneiros, nalgúns casos, [[Crucifixión|crucificando]] sacerdotes latinos. Inocencio III escomungouno en resposta. Enrique axudou á cidade ese mesmo ano e obrigou a Miguel a unha nova alianza nominal.
 
Con todo, Miguel dirixiu a súa atención a capturar outras cidades de importancia estratéxica, como [[Lárisa|Larisa]] en [[Tesalia]] dos latinos en 1212, e Dirraquio e [[Corfú]] dos venecianos en 1214. Tamén tomou o control dos portos no Golfo de Corinto. Arrastrado a unha guerra contra [[Serbia]], un aliado do Imperio latino e [[Bulgaria]], Miguel foi asasinado por un dos seus servos en 1215 e foi sucedido polo seu medio irmán Teodoro Comneno Ducas.
Liña 25:
* K. Varzos, ''Ē genealogia tōn Komnēnōn'' (Thessalonica, 1984) vol. 2 pp. 669–689.
{{déspotas de Epiro}}
 
[[Categoría:Finados en 1215]]
[[Categoría:Nados no século XII]]