Lingua minorizada: Diferenzas entre revisións

 

Tradicionalmente denominóuselles a estas linguas ''minoritarias'', pero ese é un valor erróneo, posto que a minorización non depende do número de falantes, senón do status do que goce a lingua.

 

A minorización lingüística pode ter causas predominantemente políticas, que se expresan nas normas de uso lingüístico explícitas (por exemplo os decretos de [[Nova Planta]] nos [[Países Cataláns]] que crearon as circunstancias que permitiron a prohibición do uso do [[lingua catalá|catalán]] nos ámbitos oficiais), ou sociais, expresadas na conciencia ou representación social, que pode impedir a [[normativización]] ou a codificación e o cultivo da lingua (por exemplo, a clase alta prefire e impulsa o francés en [[Luxemburgo]] e acaba impedindo o desenvolvemento do idioma [[luxemburgués]]).

 

 

O concepto de '''lingua minoritaria''' refírese á demografía relativa dun idioma, ás dimensións dunha comunidade lingüística. Aplícase, pois, á lingua dunha comunidade lingüística pequena, en termos xerais ou rexionalmente. Pode haber, pois, linguas minoritarias en situación de oficialidade plena (a [[lingua danesa|danesa]]) e linguas minoritarias minorizadas (o [[lingua galega|galego]] ou o catalán). Se se tomar como referencia para estas dúas últimas o ámbito da Comunidade Autónoma, en vez do estatal, non son linguas minoritarias minorizadas senón maioritarias minorizadas, pois son usadas pola maioría das respectivas poboacións. Tamén, dentro dun ámbito estatal, unha lingua pode estar en situación de minorización, e seguramente en minoría ante o grupo dominante, e, pola contra, á outra banda da fronteira estar en situación de oficialidade plena (é o caso do grupo alemán de [[Alsacia e Lorena]], dentro do Estado [[Francia|francés]]).

 

== Véxase tamén ==

* [[Lingua indíxena]]

* [[Lingua materna]]

 

[[Categoría:Sociolingüística]]