Xosé I de España: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta8)
Moedagalega (conversa | contribucións)
*-íu. > -iu (sen hiato).
Liña 81:
Promulgou a [[Constitución de Baiona]] nun intento de gañar o apoio dos [[Ilustración|ilustrados]] españois (os chamados [[afrancesado]]s), sen lograr facer triunfar o programa reformista do seu goberno. O feito de que fose imposto polo invasor, así como a súas medidas liberais e ilustradas, toparon coa hostilidade popular e alleáronlle o apoio do pobo español, incluso de moitos dos propios ilustrados.
 
[[Ficheiro:1812 JoseBonaparte 80reales trans.png|miniatura|170px|esquerda|Moeda de 80 reaisouro de ouro80 reais acuñada en 1812 durante o reinado de Xosé I.]]
 
En [[1808]] creou o Ministerio de Policía, antecedente histórico do actual [[Ministerio do Interior de España]]. Tamén publicou (decembro de [[1809]]) o anuncio da fundación dun museo de Belas Artes, baixo la denominación de ''Museo Xosefino''. A súa pretensión era equiparar [[Madrid]] a outras capitais europeas que xa contaban con museos reais abertos ao público. Por outro lado, con dita institución pretendía reter as obras de arte que o seu irmán Napoleón e certos militares franceses estaban levando a [[Francia]].
Liña 122:
Despois da [[batalla de Waterloo]] e a segunda e definitiva caída de Napoleón, Xosé comprou unha propiedad no estado de [[Nova Jersey]], cerca do [[río Delaware]], co produto da venda de [[Pintura|pintura española]] roubada no [[Palacio Real de Madrid]], e en varios castelos, mosteiros e casas de concellos. En [[1816]], Desideria, que era princesa de [[Suecia]], quixo levar a Xulia con ela ao seu regreso a Suecia; o seu marido Carlos, porén, pensou que isto era imprudente, porque Xulia era membro da familia Bonaparte e a súa presenza no país podería ser tomada como un signo de que el se puxera ao lado do deposto Napoleón e, ao final, non foi.
 
Xosé estaba, pois, sen esposa, pero vivía cunha amante estadounidense, e usaba o título de ''conde de [[Survilliers]]'', entregado a obras de beneficencia e a protexer aos [[bonapartista]]s emigrados por medio da [[masonería]] até [[1841]], cando recibíurecibiu autorización para instalarse en [[Florencia]]. Xulia foi coas súas dúas fillas a vivir a [[Frankfurt]], onde permaneceu durante seis anos, separada do seu esposo franco-americano, onde intentou, malvendendo en non poucas ocasións o patrimonio que o su marido furtara en España, refacer a súa vida co apoio das súas fillas, xa adultas.<ref name=H/> Máis tarde instalouse en [[Bruxelas]] e logo en [[Florencia]], no [[Palacio Serristori]]. En [[1823]], foi a [[Suecia]] canda a súa irmá Desideria, xa raíña de Suecia.
 
Fonalmente, en [[1840]], Xosé reuniuse con Xulia en Florencia. [[Xosé Bonaparte]] morreu o [[28 de xullo]] de [[1844]] en Florencia, aos 76 anos de idade. Xulia faleceu na mesma cidade oito meses máis tarde, o [[7 de abril]] de [[1845]], á idade de 73 anos. Foron enterrados xuntos na [[Basílica da Santa Cruz]] de Florencia.
Liña 148:
== Na ficción ==
=== Novelas ===
* O rei Xosé I é o personaxe principal da novela de [[Benito Pérez Galdós]] ''El equipaje del rey José''. Episodios Nacionales, 1ª serie, nº 11, publicada en [[1875]]. Hai varias reimpresións recentes, entre elas a publicada en 1976 por Alianza Editorial. ISBN 978-84-206-5011-0.
* Tamén aparece en dúas novelas do escritor [[Juan Antonio Vallejo-Nágera]]:
** ''Yo, el rey'' ([[1985]]). Barcelona: [[Editorial Planeta]]. ISBN 978-84-0801-184-2. ([[Premio Planeta]], 1985).
** ''Yo, el intruso'' ([[1991]]). Barcelona: Editorial Planeta. ISBN 978-84-3205-597-3.
* A trama romántica entre Xosé Bonaparte, [[Napoleón]], [[Jean-Baptiste Bernadotte]], [[Xulia Clary]] e [[Désirée Clary]] é o tema da novela ''Désirée'', publicada en [[1951]] por [[Annemarie Selinko]].