Catarina de Valois-Courtenay: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Servando2 (conversa | contribucións)
m →‎Traxectoria: Arranxos varios
Liña 4:
Naceu como a segunda filla e primeira muller do matrimonio formado por [[Carlos de Valois|Carlos de Francia]], [[Condado de Valois|conde de Valois]] e a súa segunda esposa, a Titular do [[Imperio Latino|Imperio Latino de Constantinopla]], [[Catarina de Courtenay|Catalina de Courtenay.]] Entre os seus numerosos medios-irmáns figuran o rei de [[Francia]], [[Filipe VI de Francia|Filipe VI]], o conde [[Carlos II de Alençon]], [[Isabel de Valois, duquesa de Borbón|Isabel]], duquesa de Borbón e [[Branca Margarida de Valois|Branca]], quen foi esposa do emperador [[Carlos IV de Luxemburgo|Carlos IV]].
 
A pesar do título que posuía tras a morte da súa nai, a cidade fora conquistada en [[1261]] polo [[Imperio de Nicea|Imperio de Nicea.]]. Desde o deceso da súa nai, o seu pai, Carlos de Valois, encargouse de reclamar os títulos da súa filla.
 
En [[1313]] contraeu matrimonio con [[Filipe I de Tarento]], [[Albania|Rei de Albania]] e [[Príncipado de Tarento|príncipe de Tarento]], o cal é asociado aos dereitos ao trono imperial, e retén o título até a súa morte acaecida en [[1332|1332.]]. Morto este, o maior dos fillos do matrimonio, [[Roberto de Tarento]], herdou [[Tarento]] sumado ao ano seguinte a [[Principado de Acaia|Acaia]]. A idade de Roberto (tiña 13 anos) elevou á súa nai a [[rexencia]], polo que 'Catarina de Valois seria rexente destas terras o resto dos seus días.
 
En 1339, ela e o seu fillo chegaron a Acaia, tomando inmediatamente parte esencial no goberno desta zona en constante conflito. Catalina deu refuxio a [[Nicéforo II Orsini]], rexente do [[Despotado de Epiro|Epiro]] e concedeulle todo o apoio que puido na súa guerra contra [[Andrónico II Paleólogo]], inimigo da dinastía Courtenay, a quen desposuíu de [[Constantinopla|Constantinopla.]]. En [[1341]] o seu fillo foi declarado maior de idade, polo que se afastou da rexencia, malia manter o título até a súa morte. No seu retiro o seu fillo nomeouna gobernadora de [[Cefalonia]], cargo que había exercer os cinco anos que lle restaban de vida.
 
Catarina de Valois e o seu esposo tiveron cinco fillos:
Liña 19:
{{Emperadores do Imperio Latino}}
{{control de autoridades}}
 
[[Categoría:Casa de Valois]]
[[Categoría:Finados en 1346]]