Seleuco I Nicátor: Diferenzas entre revisións

'''Seleuco I''', chamado '''Nicátor''' ("o vencedor"), (c.nado en [[reino de Macedonia|Macedonia]] arredor do 358- a.C. e finado en [[Tracia]] o 281  a. C.), foi o último dos chamados ''diádocos.[[diádoco]]s''. Reinou en [[Babilonia]] e [[Siria]] dende o [[-305|305]]  a. C. ]] ao [[-281|281]]  a. C.]] Foi o fundador da [[Imperio Seléucida|dinastía seléucida]] e do [[Imperio Seléucida|Imperio seléucida]].

== Traxectoria ==
=== Ascenso ao poder imperial ===

Fora xeneral no exército de [[Alexandre o Grande]] e dous anos despois da morte deste, no 321 a. C., foi nomeado ''[[sátrapa]]'' (gobernador) de Babilonia e máis tarde, rei deste territorio, pero despois da derrota e morte do xeneral [[Antígono I Monóftalmos]], Seleuco fíxose co poder do extenso dominio que chegaba ata o actual [[Paquistán]], [[Irán]], as montañas da [[India]] e os desertos do [[Mar de Aral|mar de Aral.]]. De todos os diádocos que se repartiron o imperio de Alexandre, Seleuco foi quen levou a máis extensa parte que comprendía vinte pobos de distintas etnias, linguas e relixión, e que sumaba máis de trinta millóns de habitantes.

=== Reinado ===

Seleuco soubo manter unhas boas relacións políticas e comerciais coa India. Enviou a dito país o seu secretario [[Megástenes]], á corte do rei indio chamado [[Chandragupta Maurya|Chandragupta]] (en [[Lingua grega|grego]] Sandrácoto), fundador da gran [[Imperio Maurya|dinastía Maurya.]]. Os acordos consolidáronse polo matrimonio entre o rei indio e unha filla de Seleuco. Á volta da súa viaxe, Megástenes escribiu un gran relato, do que só quedaron breves extractos, e esta foi a primeira vez que os gregos tiveron unha narración sobre cuestións relacionadas con este país.<ref>John Keay (2001). India: A History. Grove Press. pp. 85–86. [//es.wikipedia.org/wiki/Special:BookSources/9780802137975 ISBN 978-0-8021-3797-5]</ref>

Ao longo do seu reinado, Seleuco fundou varias cidades importantes. Na beira occidental do [[río Tigris]] (que nace na actual Turquía e desemboca no [[golfo Pérsico]]), ao noroeste de [[Babilonia]], construíu [[Seleucia del Tigris|Seleucia do Tigris]], que foi ademais a capital. Seleucia foi o centro do comercio. Así mesmo fundou [[Seleucia Pieria]], [[Seleucia Traquea]] e [[Antioquía]] (na actual Turquía).

Seleuco seguiu un sistema de goberno moi parecido ao dos anteriores reis de [[Persia]]. Cada provincia estaba rexida por un sátrapa (gobernador). Pero ao ser un reino tan grande e tan estendido e con etnias e xentes tan diferentes, os problemas empezaron a chegar, sobre todo na zona que estaba formada por pobos persas, medos e bactrianos que conservaran a súa antiga relixión e a súa lingua. Así é que cando os sátrapas tiveron coñecemento do comezo da decadencia da [[Imperio Seléucida|dinastía seléucida]], aproveitaron para facerse independentes. O sátrapa grego da [[Bactriana]] tomou o título de rei no 255 a. C. e así comezou o reino de Bactriana (hoxe país de Balkh, no que actualmente é parte de [[Afganistán]], [[Uzbequistán|Usbequistán]] e [[Taxiquistán|Tadxiquistán]]), que durou até o ano 126 a. C. O seu idioma foi sempre o grego.

Seleuco morreu asasinado por [[Ptolomeo Cerauno|Tolomeo Cerauno.]]. Sucedeuno no trono o seu fillo [[Antíoco I Sóter]].

== ReferenciasNotas ==