Revisión como estaba o 9 de setembro de 2018 ás 20:43 editar Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.072 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 9 de setembro de 2018 ás 23:13 editar desfacer One2 (conversa \| contribucións) 8.157 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 9: Os seus abondosos bens do infantado distribuíanse principalmente entre os reinos de [[Reino de León\|León]] e [[Reino de Galiza\|Galiza]], con algúns outros no de [[Reino de Castela\|Castela]].{{harvnp\|Martin\|2008\|p=}} O [[10 de decembro]] de [[1068]], nunha doazón de Elvira á [[diocese de Santiago de Compostela]] de varias vilas en Lemos, Triacastela, Valcárcere e outros lugares, a infanta aparece como «raíña» (''Geluira regina'');<ref>{{Cita libro \| título=Historia de la Santa A. M. Iglesia de Santiago de Compostela \| url=https://archive.org/stream/historiadelasant02lpez#page/248/mode/2up \| apelidos={{Versaleta\|López Ferreiro}} \|nome=Antonio \| ligazónautor=Antonio López Ferreiro \| ano=1899 \|volume=2 \| páxina=248 [Apéndices] \|ref=harv}}</ref> un erro do compilador do ''[[Tombos da Catedral de Santiago de Compostela\|Tombo A]]'' segundo [[Antonio López Ferreiro\|López Ferreiro]].{{Sfn\|{{Versaleta\|López Ferreiro}}\|1899\|p=549}} O [[25 de abril]] de [[1087]] concedeu un diploma á igrexa compostelá e ó seu [[bispo]] [[Diego Páez]], onde lle doa a metade do mosteiro de Piloño e outras moitas herdades, outorgando ademais un privilexio polo cal no mosteiro non poida entrar o [[meiriño]] real nin en caso de homicidio, roubo ou parricidio; só o ministro do prelado compostelán.<ref>{{Cita libro \| título=Historia de la Santa A. M. Iglesia de Santiago de Compostela \| url=https://archive.org/stream/historiadelasant03lpez#page/24/mode/2up \| apelidos={{Versaleta\|López Ferreiro}} \|nome=Antonio \| ligazónautor=Antonio López Ferreiro \| ano=1900 \|volume=3 \| páxinas=12, 14-15; 25 [Apéndices] \|ref=harv}}</ref> Nunha das súas últimas aparicións, o [[14 de marzo]] de 1099, testemuña nunha doazón do seu irmán Afonso VI ó [[mosteiro de San Pedro de Eslonza]].<ref>{{Cita libro \| título=Cartulario del Monasterio de Eslonza \| url=https://archive.org/stream/cartulariodelmo00ballgoog#page/n19/mode/2up \| apelidos={{Versaleta\|Vignau Ballester}} \|nome=Vicente \| ano=1885 \|volume=Primera parte \| páxina=10}}</ref> A infanta outorgou testamento estando doente na súa vila de [[Tábara]] o [[11 de novembro]] de 1099, catro días antes de falecer. A súa irmá Urraca e os [[bispo]]s de [[Diocese de Tui\|Tui]], [[Diocese de León\|León]] e [[Diocese de Oviedo\|Oviedo]] confirmaron o testamento. Entre as disposicións testamentarias, á súa irmá Urraca deixoulle a súa herdade de San Pelaio, Santo Isidoro e [[Covarrubias]]. Á súa sobriña-neta [[Sancha Raimúndez]], filla do [[conde de Galiza]] [[Raimundo de Borgoña]] e da súa esposa [[Urraca I]], legoulle Tábara, [[Wamba, Valladolid\|Wamba]] e outras herdades. Tamén fixo doazóns a varios mosteiros e igrexas. Aínda que antigos xenealoxistas afirmaban que a infanta Elvira casara, uns decendo que foi co conde [[García Ordóñez]], e outros cun tal Sancho Fernández de quen tivera un fillo chamado Fernando Iohannes (Ibáñez), a infanta non menciona marido ou fillos ningúns no seu testamento. O rei Afonso VI, un par de meses despois da morte da súa irmá, confirmou o [[16 de xaneiro]] de [[1100]] á [[Catedral de Santiago de Compostela]] a doazón que fixera Elvira a dita igrexa do mosteiro de Piloño.{{harvnp\|Martin\|2008\|p=}}

Elvira de Toro: Diferenzas entre revisións