Quimiosmose: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Outros artigos: Arranxos varios |
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
||
Liña 17:
Os coencimas traspasan [[electrón]]s aos primeiros compoñentes da [[cadea de transporte de electróns]] da membrana mitocondrial interna, que logo os traspasan a outras [[proteína]]s da cadea. A enerxía deste fluxo de electróns úsase para bombear protóns desde a matriz, a través da membrana mitocondrial interna, cara ao espazo intermembrana, almacenando a enerxía en forma dun gradiente electroquímico transmembrana. A membrana mitocondrial interna é impermeables aos protóns, que só poden atravesala pola ATP sintase cando se acumulan en suficiente cantidade. Os protóns regresan á matriz atravesando de novo a membrana interna, a través do encima [[ATP sintase]]. O fluxo de protóns de volta á matriz mitocondrial a través da ATP sintase, proporciona suficiente enerxía para que o ADP se combine con [[fosfato]] inorgánico para formar ATP. Os electróns que chegan ao final da cadea de transportadores chegan ao [[aceptor final de electróns]] da respiración, que na respiración aerobia é o [[oxíxeno molecular]] (O<sub>2</sub>), ao cal toma eses electróns e protóns da matriz e orixina auga.
No seu momento esta foi unha proposta radical e non foi ben aceptada. A visión que prevalecía naquel momento era que a enerxía da transferencia electrónica se almacenaba nun intermediario estable de alta enerxía, un concepto máis conservador desde o punto de vista químico. O problema deste vello paradigma era que nunca se encontrou aquel intermediario, e a evidencia do bombeo de protóns polos complexos da cadea de transporte de electróns creceu de forma tal que non puido ser ignorada. Finalmente, o peso da evidencia comenzou a favorecer a hipótese quimiosmótica, e en 1978, o [[Premio Nobel de Química]] concedéuselle a Peter Mitchell.<ref>O [http://nobelprize.org/chemistry/laureates/1978/index.html Premio Nobel] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20081204153006/http://nobelprize.org/chemistry/laureates/1978/index.html |date=04 de decembro de 2008 }} de Química en 1978.</ref>
Un acoplamento quimiosmótico siilar é tamén fundamental para a produción de ATP no [[cloroplasto]]<ref>{{cita libro | nome=Geoffrey M. | apelidos=Cooper |ligazónautor= |autor2= | ano= | título=The Cell: A Molecular Approach | edición=2nd | editor=Sinauer Associates, Inc. | ISBN=0-87893-119-8 | capítulo=Figura 10.22: Electron transport and ATP synthesis during photosynthesis | urlcapítulo = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/bv.fcgi?rid=cooper.figgrp.1672 }}</ref>
| |||