Revisión como estaba o 4 de setembro de 2018 ás 19:56 editar Elisardojm (conversa \| contribucións) 102.538 edicións →‎Traxectoria: quito copyvio, o ministerio ten licenza libre, grazas User:Banjo ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 4 de setembro de 2018 ás 19:57 editar desfacer Elisardojm (conversa \| contribucións) 102.538 edicións →‎Traxectoria: quito blockquote non necesario Edición máis nova →
Liña 7: A carta fundacional do convento detalla o papel de Inés Pérez de Ceta, normas da comunidade, recursos económicos e reserva o padroado para a Casa de Ceta.<ref>Coméntase e reprodúcese parcialmente en [[#Bibliografía\|Otero Piñeiro, 2009]].</ref> A rápida constitución da comunidade demostra a influencia que tiña Pérez de Ceta. ~~<blockquote>~~Cumprido un ano da creación do beaterio, primeiro instalado nunhas casas humildes do Areal, solicítalle ao nuncio licenza para que a casa profesase baixo a Regra da Terceira Orde de San Francisco. Ao ser concedida chega á comunidade Dna. María de Melide, monxa de Santa Clara en Pontevedra, que fixo as veces de superiora. Nun primeiro momento dependeron do bispado de Santiago e logo pasou a depender de Tui.<ref>PARES, [s.d.]. </ref~~> </blockquote~~> En 1589 Drake atacou Vigo e o convento quedou destruído e queimado. Volveuse edificar baixo o padroado dos descendentes da fundadora. Nos séculos seguintes algunhas mulleres da Casa de Ceta asentadas en Bouzas ingresan no convento do Areal. Unha delas foi [[María Xosefa Teresa de Oia e Miranda]] (1777-1876) que se converte en abadesa. Por mor das [[Desamortización\|desamortizacións]] de [[Juan Álvarez Mendizábal\|Mendizábal]] e [[Pascual Madoz\|Madoz]], en 1846 a familia reclamou a propiedade e a comunidade de relixiosas instalouse no convento de franciscanas de Tui.

Inés Pérez de Ceta: Diferenzas entre revisións