Canle (enxeñaría): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Recuperando 3 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta8) |
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta9) |
||
Liña 21:
En Europa, o [[Naviglio Grande]] ligou [[Milán]] co [[mar Adriático]], no [[século XI]]. En [[Francia]], a canle de Briare abriuse en [[1642]].<ref>[http://www.portosdeportugal.pt/sartigo/index.php?x=6881 A importância dos canais artificiais para a navegação, Portos de Portugal.]</ref> En Suecia, a [[canle de Göta]] foi aberta ao público en 1832, proxectada polo [[arquitecto]] [[Baltzar von Platen]]; na súa construción participaron 58 000 soldados<ref name="G1-1">{{cita novas|url =http://www.fokus.se/2010/05/kanalen-slar-bron-an-sa-lange/|título=Kanalen slår bron – än så länge|apelidos=G1|dataacceso=18-6-2010}}</ref>.
Na segunda metade do [[século XVIII]], nos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]], xurdiron os primeiros planos e proxectos para a construción de canles artificiais a grande escala, unindo ríos navegables coas áreas produtivas e coas principais cidades do nordeste, nun período que se denominou "Febre dos Canais"; construíronse a [[canle de Erie]], a [[canle Cayuga-Seneca|Cayuga-Seneca]] e a [[canle de San Lourenzo]]. En Europa ocorreu algo similar, até a invención dos ferrocarrís en 1825, que substituíron en gran medida a navegación fluvial e que canalizou os recursos de investimento.<ref name=santos>
A canle de Corinto, que une o [[golfo de Corinto]] co [[mar Exeo]], foi unha das primeiras tentativas de canal, realizada no ano 67 por orde do emperador romano [[Nerón]], que ordenou que seis mil escravos escavasen a rexión usando pas. No ano seguinte, Nerón morreu, e o seu sucesor, [[Servio Sulpicio Galba, emperador|Galba]], abandonou o proxecto, por ser demasiado caro. Foi rematado entre 1881 e 1893.
| |||