Turba: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios, replaced: {{cite web → {{Cita web (2), |thumb| → |miniatura| (3) |
Recuperando 3 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta8) |
||
Liña 6:
As turbeiras son a fonte máis importante de turba,<ref name="Gorham, E. 1957">Gorham, E. (1957). The development of peatlands. Quarterly Review of Biology, 32, 145–66.</ref> malia que, en menor medida, outros ecosistemas húmidos tamén poden conter bos depósitos, incluíndo [[Braña (ecosistema)|brañas]] ou lameiros, ''fens'', [[pocosín]]s ou bosques húmidos turbeiros.
As paisaxes con solos de turba teñen unha flora particular, especialmente musgos ''Sphagnum'', [[Ericaceae|ericáceas]] , e [[Cyperaceae|ciperáceas]]. Debido a que a materia orgánica vaise acumulando durante milleiros de anos, os depósitos de turba son un bo indicador da vexetación e o clima de tempos pasados, especialmente grazas á análise do [[pole]] que neles fica. Deste xeito é posíbel reconstruír o clima e os cambios climáticos que ocorreron no pasado así coma os cambios no uso do solo.<ref>Keddy, P.A. 2010. Wetland Ecology: Principles and Conservation (2nd edition). Cambridge University Press, Cambridge, UK. 497 p. 323-325</ref>
A turba emprégase coma unha importante fonte de [[Combustible|combustíbel]] nalgunhas partes do mundo. Por volume, hai uns 4 trillóns de m³ de turba no mundo cubrindo un total do 2% da superficie terrestre, contendo arredor de 8 billóns de [[Joule|terajoules]] de enerxía.<ref>{{Cita web |url=http://www.worldenergy.org/documents/ser2007_executive_summary.pdf |title=Survey of Energy Resources 2007 |accessdate=2008-08-11 |author=World Energy Council |year=2007 |format=PDF |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20080910214607/http://www.worldenergy.org/documents/ser2007_executive_summary.pdf |dataarquivo=10 de setembro de 2008 |urlmorta=si }}</ref>
== Distribución xeográfica ==
As turbeiras son terreos cunha capa natural acumulada de turba. As turbeiras pódense atopar en 175 países e cobren arredor de 4 millóns de Km² ou o 3% do total da superficie terrestre. En Europa as turbeiras ocupan 515.000 Km².<ref name=IUCNFull>[http://www.iucn-uk-peatlandprogramme.org/sites/all/files/IUCN%20UK%20Commission%20of%20Inquiry%20on%20Peatlands%20Full%20Report%20spv%20web.pdf IUCN UK Commission of Inquiry on Peatlands] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140307180047/http://www.iucn-uk-peatlandprogramme.org/sites/all/files/IUCN%20UK%20Commission%20of%20Inquiry%20on%20Peatlands%20Full%20Report%20spv%20web.pdf |date=07 de marzo de 2014 }} Full Report, IUCN UK Peatland Programme October 2011</ref>
Atopamos moitas turbeiras no norte de Europa e en Norte América. No [[Canadá]] e nos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]] encóntranse as turbeiras máis extensas, coma as da [[baía de Hudson]] e as do val do río [[Mackenzie]].<ref name="Fraser, L.H 2005">Fraser, L.H. Fraser and P.A. Keddy (eds.). 2005. The World’s Largest Wetlands: Ecology and Conservation. Cambridge University Press, Cambridge, UK. 488 p. and P.A. Keddy (eds.). 2005. The World’s Largest Wetlands: Ecology and Conservation. Cambridge University Press, Cambridge, UK. 488 p.</ref>. As turbeiras escasean máis no hemisferios sur, en parte porque hai menos terra emerxida. Con todo, en Sudamérica (sur da [[Patagonia]] / [[Terra do Fogo]]) atópase un dos maiores lameiros do mundo con gran cantidade de turba.<ref name="Fraser, L.H 2005"/>. Tamén atopamos depósitos de turba en [[Nova Zelandia]], nas illas [[Kerguelen]], nas [[illas Malvinas]] e en [[Indonesia]]. Este último, ten máis turbeiras tropicais que ningún outro país do mundo, aínda que perde cada ano unhas 100 mil hectáreas de humidais.<ref>[http://waspada.co.id/index.php?option=com_content&view=article&id=193680:us-ri-discuss-future-of-peat-land-mangroves&catid=30:english-news&Itemid=101 Waspada.co.ik]</ref>
Liña 22:
A meirande parte das turbeiras actuais formáronse en latitudes altas despois da última [[glaciación]], co retoceso do xeo, hai uns 12.000 anos.<ref>Vitt, D.H., L.A. Halsey and B.J. Nicholson. 2005. The Mackenzie River basin. Pp. 166-202 in L.H. Fraser and P.A. Keddy (eds.). The World’s Largest Wetlands: Ecology and Conservation. Cambridge University Press, Cambridge, UK. 488 p.</ref> A turba adoita acumularse moi aos poucos, nunha media dun milímetro por ano.<ref>Keddy, P.A. 2010. Wetland Ecology: Principles and Conservation (2nd edition). Cambridge University Press, Cambridge, UK. 497 p. Chapter 7.</ref>
A turba que hoxe temos formouse durante uns 360 millóns de anos, e contén unhas 550 [[Tonelada|xigatoneladas]] de carbono.<ref>{{Cita web |url=http://www.imcg.net/docum/peatrenewable.pdf |title=Peat should not be treated as a renewable energy source |accessdate=2007-02-12 |author=International Mire Conservation Group |date=2007-01-03 |format=PDF |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20070610155639/http://www.imcg.net/docum/peatrenewable.pdf |dataarquivo=10 de xuño de 2007 |urlmorta=si }}</ref>
Baixo condicións axeitadas, a turba pode considerarse un estadio previo da formación do [[carbón]].
| |||