Revisión como estaba o 23 de agosto de 2018 ás 17:35 editar Imxavitooh (conversa \| contribucións) 48.054 edicións Sen resumo de edición Etiqueta: edición de código 2017 ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 23 de agosto de 2018 ás 17:36 editar desfacer Imxavitooh (conversa \| contribucións) 48.054 edicións Sen resumo de edición Etiqueta: edición de código 2017 Edición máis nova →
Liña 3: O cántabro, como tamén o [[Lingua estremeña\|estremeño]], ten características comúns tanto co [[Lingua castelá\|castelán]] como co diasistema [[asturleonés]], que integra ás variedades lingüísticas coñecidas comunmente polos glotónimos [[mirandés]], [[asturiano]] e [[leonés]]. Diversas cuestións tales como o substrato, as influencias de adstrato (zona de contacto co [[Lingua éuscara\|éuscaro]] e forte relación con territorios de fala castelá) a incorporación máis temperá á [[Coroa de Castela]] fronte a outros territorios do diasistema, fan que o cántabro adquira certas diferenzas e personalidade fronte ás outras modalidades lingüísticas de devandito diasistema. Con todo, a [[Unesco]] considera ao cántabro como un dialecto asturleonés, lingua que incluíu en 2009 no seu "libro vermello" de linguas en perigo como "en perigo claro de desaparición".<ref name="unesco">[http://www.unesco.org/culture/languages-atlas/es/atlasmap.html ''Atlas interactivo Unesco de las lenguas en peligro en el mundo'']</ref> O declive do montañés xa sinalado por Pidal e outros autores maniféstase na restrición do seu uso a zonas rurais e a persoas de avanzada idade, ou algunhas voces e localismos xa recollidos no dicionario da Real Academia. Así en [[Cantabria]] fálase un castelán común, con algunhas características especiais en zonas onde aínda quedan residuos da fala montañesa, case limitados ao uso dalgunhas palabras concretas (normalmente relacionadas con actividades rurais)<ref>{{cita libro\|apelido=VVAA\|título=Gran enciclopedia de Cantabria, vol V\|~~fecha~~data=1985\|editorial=Cantabria}}</ref> e a que nalgunhas zonas de Cantabria (sobre todo as máis próximas a [[Asturias]] e no Pas), pronúnciase máis ou menos arbitrariamente a "u" final nos substantivos, adxectivos e participios singulares do acusativo da segunda e cuarta declinacións do latín - sufixo um-, con perda da "m".<ref>{{Cita libro\|apelido=Calderón Escalada\|nome=José\|título=Lenguaje popular de la Merindad de Campoo. Estudio preliminar\|publicación=Cuadernos de Campoo\|data=III-1999\|número=15}}</ref> Gran parte das características propias do cántabro perdéronse, de maneira que as variedades lingüísticas faladas en Cantabria foron consideradas por algúns autores como dialectos do castelán influenciados polo asturleonés.<ref>{{cita web\|apelido=López-Bobo y Cuevas-Alonso\|título=Cantabrian Spanish intonation. Transcription of intonation of the Spanish language\|url=http://prosodia.upf.edu/home/arxiu/activitats/4th_workshop/protegit/Cantabrian_final.pdf\|data=2010}}</ref>

Montañés: Diferenzas entre revisións