Maañón
Uniuse o 19 de agosto de 2007
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 12:
... e todos nos equivocaremos un pouquiño.
Tranquilos, marcharei caladiño, que como digo sempre, as persoas din mais pola forma na se marchan que pola forma en que chegan.
Agora, á hora da sesta, era o intre simbólico,
pra dicir talvez adeus.
esas horas en que todo adormece, prácidamente,
incluídas esas follas que no outono voan desde as árbores.
Todo paseniño, salvo aqueles cativos brincando coa pelota,
mentres os vellos os maldicen, apuntándolles coa vara,
reprochándolles os seus berros e,
talvez, moi no fondo, envidiando a súa fogaxe.
Outono, adeus.
-----------
-----------
| |||