Elio de Angelis: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios, replaced: | thumb | → |miniatura|, | thumb| → |miniatura|, <br> → <br/> (123)
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas. #IABot (v2.0beta8)
Liña 45:
 
== Morte e herdanza ==
Durante as probas no circuíto de Paul Ricard en Francia, o alerón traseiro do BT55 de De Angelis desprendeuse a alta velocidade<ref>{{Cita web |url=http://www.eliodeangelis.info/elio_de_angelis_paul-ricard.php |título={title} |data-acceso=13 de setembro de 2014 |urlarquivo=https://www.webcitation.org/6GlxjkYvz?url=http://www.eliodeangelis.info/elio_de_angelis_paul-ricard.php |dataarquivo=21 de maio de 2013 |urlmorta=si }}</ref> que resultou na perda de carga aerodinámica nas rodas traseiras, o que provocou unha viravolta sobre unha barreira sidetrack, facendo que o coche préndase lume. O impacto en se non matou a de Angelis, pero non foi capaz de saír do coche sen axuda. A situación viuse agravada pola falta de comisarios de pista no circuíto que lle puideran proporcionar asistencia de urxencia. Pasaron 30 minutos antes da chegada dun helicóptero e de Angelis morreu 29 horas máis tarde, no hospital de [[Marsella]], onde fora trasladado, por inhalación de fume. As lesións producidas polo impacto só foran unha [[clavícula]] crebada e queimaduras leves nas costas. As tráxicas circunstancias da súa morte e as cantidades crecentes de diñeiro que empresas como [[Honda F1|Honda]] e [[Renault F1|Renault]] investiran en facer os coches turbo máis rápido, provocou cambios radicais presentados polo entón Presidente [[Jean-Marie Balestre]] nos meses posteriores ao seu accidente, ata que finalmente anunciou o fin da era turbo alimentado na Fórmula Un.{{cómpre referencia|data=agosto de 2013}}
 
A morte de De Angelis tamén supuxo o final na Fórmula Un da pista de 5´81 quilómetros do Circuíto de Paul Ricard. No que moitos viron unha reacción instintiva de [[FIA|FISA]], {{cómpre referencia| data= agosto de 2013}} a F1 viuse obrigada a utilizar os 3´812 quilómetros da versión "Club" do circuíto, eludindo as curvas Verriere onde estrelouse o Brabham, e recortando a lonxitude da recta Mistral de 1´8 a 1&nbsp;km. de lonxitude. A medida foi impopular entre moitos dos pilotos, aínda que a maioría fíxoo pola redución da lonxitude da recta, xa que era máis fácil para os motores.