Radiación electromagnética: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Etiqueta: edición de código 2017
Liña 125:
=== A radiación térmica electromagnética como unha forma de calor ===
 
A estrutura básica da materia implica partículas cargadas ligadas. Cando a radiación electromagnética incide na materia, fai oscilar e gañar enerxía ás partículas cargadas. O destino final desta enerxía depende do contexto. Pode ser inmediatamente re-radiada e aparecer como radiación dispersa, reflectida ou transmitida. Pódese disipar noutros movementos microscópicos dentro da materia, chegando ao [[equilibrio térmico]] e manifestándose como [[enerxía térmica]], ou mesmo transformarse en [[enerxía cinética]] no material. Con unhas poucas excepcións relacionadas con fotóns de alta enerxía (como a [[fluorescencia]], a [[Óptica non lineal|xeración harmónica]], as [[Reacción fotoquímica|reaccións fotoquímicas]], o [[efecto fotovoltaico]] das radiacións ionizantes en radiación ultravioleta, a radiación X e a radiación gamma), a radiación electromagnética absorbida simplemente deposita a súa enerxía quentando o material. Isto ocorre para a radiación de infravermellos, microondas e ondas de radio. As ondas de radiradio intensasointensas poden quemarqueimar térmicamente o tecido vivo e poden cociñar os alimentos. Ademais dos láseres[[láser]]es de infravermellos, os láseres suficientemente intensos de luz visíbel e ultravioleta poden queimar facilmente un papel<ref name=":0">{{Cita web |url=http://www.nuceng.ca/candu/ |título=CANDU textbook |website=www.nuceng.ca| dataacceso=24 de marzo de 2017 |urlurlarquivo=https://web.archive.org/web/20170420121747/http://www.nuceng.ca/candu/|archivedate=1620 de agostoabril de 20182017}}</ref>.
 
A radiación ionizante crea electróns de alta velocidade nun material e rompe [[Enlace químico|enlaces químicos]], pero despois de que estes electróns choquen moitas veces con outros átomos, eventualmente a maior parte da enerxía convértese en enerxía térmica. Todo isto ocorre nunha pequena fracción de segundo. Este proceso fai que a radiación ionizante sexa moito máis perigosa por unidade de enerxía que a radiación non ionizante. Esta advertencia tamén se aplica á radiación UV, aínda que case toda ela non é ionizante, porque a UV pode danar as moléculas por excitación electrónica, que é moito maior por unidade de enerxía unitaria que os efectos de quencemento<ref name=":0"/>.
 
== Notas ==