Balduíno I de Constantinopla: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m engado a Categoría:Emperadores do Imperio Latino mediante HotCat |
arranxos |
||
Liña 10:
=== Primeiros anos e antecedentes familiares ===
Balduíno foi o fillo de Balduíno V de Hainaut e de Margarita de Alsacia, [[Condado de Flandres|condesa de Flandres]] e irmá do conde [[Filipe de Alsacia]]. Cando o estéril Filipe de Alsacia marchou na súa primeira cruzada en 1177, designou ao seu cuñado Balduíno V como o seu herdeiro<ref name="Wolff281">{{Cita Harvard|Wolff|1952|p=281}}</ref>. Cando Filipe volveu de Palestina, [[Luís VII de Francia]] designouno como o principal conselleiro do seu fillo, o príncipe [[Filipe II Augusto]]<ref name="Kerrebrouck61">{{Cita Harvard|Kerrebrouck|2000|p=61}}</ref>. Un ano despois, Filipe de Alsacia casou ao seu protexido coa súa sobriña, Isabel de Hainaut, e ofreceulle o [[Condado de Artois]] e outros territorios
En 1183, [[Isabel de Vermandois]] (a esposa do conde Filipe) morreu, e Filipe Augusto tomou a provincia de [[Vermandois]] en nome da irmá de Isabel, Leonor<ref>''Flandria Generosa'' (Continuatio Claromariscensis) 4, MGH SS IX, p. 327.</ref>. Filipe volveuse a casar, coa princesa [[Matilde de Portugal]], filla de [[Afonso I de Portugal|Afonso I]], o primeiro [[Lista de reis de Portugal|rei de Portugal]], e [[Mafalda de Savoia]]<ref>''Flandria Generosa'' (Continuatio Claromariscensis) 8, MGH SS IX, p. 329.</ref>. Filipe deu a Matilde de Portugal de dote unha serie de grandes cidades
En 1186, o mozo Balduíno casou con [[María de Champaña]], a filla do conde [[Henrique I de Champaña]] e a condesa María de Francia<ref name="Evergates127">{{Cita Harvard|Evergates|1999|p=127}}</ref>. O cronista [[Xilberto de Mons]] describiu a Balduíno como un namorado da súa nova noiva, quen, con todo, prefería a oración á cama matrimonial.{{Cita|Inmediatamente despois deste acordo, Balduíno, o fillo de trece anos do conde de Hainaut, recibiu como esposa a María, a irmá do conde de Champaña, de doce anos, en [[Château-Thierry]]. Esta María empezou o suficientemente nova a se dedicará obediencia divina nas súa oracións, vixilias, xaxúns e esmolas. O seu marido Balduíno, un xove cabaleiro, pola vida casta, desprezando a todas as demais mulleres, comezou a amala a ela soa cun amor fervente, que rara vez se atopa en calquera home, polo que se dedicou unicamente á súa esposa e só se contentaba con ela. A solemne alegría da voda foi celebrada en Valenciennes cunha gran cantidade de cabaleiros e damas e homes de calquera condición.<ref name="XilbertodeMonsNapran105">{{Cita Harvard |Xilberto de Mons|Napran|2005| p=105|sp=sí}}</ref>|Gilberto de Mons}}A través de María, Balduíno tiña conexións e obrigacións adicionais cos defensores de [[Terra Santa]]: o seu cuñado [[Henrique II de Champaña]] fora [[Reino de Xerusalén|rei de Xerusalén]] en 1190 (deixando unha viúva e dúas fillas que necesitaban axuda para manterse e recuperar os seus territorios en Palestina). Pola súa banda, os tíos de María, [[Ricardo I de Inglaterra]] e Filipe II de Francia, acababan de ir á [[Terceira Cruzada]]<ref name="Phillips66">{{Cita Harvard|Phillips|2005|p=66}}</ref>.
Liña 22:
En 1194 morreu a súa nai e un ano despois Balduíno tomou posesión dun Flandres bastante reducido, pois o seu tío cedera o condado de Artois á irmá de Balduíno, a raíña Isabel de Hainaut, no momento do seu matrimonio con Filipe II de Francia, e aínda que a raíña morrera en 1190 o rei francés mantiña o condado en nome do fillo que tivera con Isabel, o futuro Luís VIII<ref name="Kerrebrouck114">{{Cita Harvard|Kerrebrouck|2000|p=114}}</ref><ref>John W. Baldwin, ''Philippe Auguste et son gouvernement'', ''op. cit.'', p. 116.</ref>. Os primeiros oito anos de goberno de Balduíno centráronse en recuperar Artois, o que na súa maior parte lograría conforme ao acordado no [[Tratado de Péronne]] en [[1200]].
Nesta loita contra o rei francés, Balduíno aliouse con outros gobernantes que tiñan disputas con Filipe, incluíndo aos reis Ricardo I e [[Xoán I de Inglaterra]] e ao emperador alemán [[Odón IV do Sacro Imperio Romano Xermánico|Otón IV]]<ref name="Schulman49">{{Cita Harvard|Schulman|2002|p=49}}</ref>. Un mes despois do tratado, o conde escoitou a predicación para unha cruzada de [[Erluin]] e [[Pierre de Roussy]], enviados a Flandres polo Papa<ref name="Runciman101">{{Cita Harvard|Runciman|1978|p=101}}</ref>. Balduíno IX e a súa esposa María entón tomaron a solemnidade da Cruz o 23 de febreiro de 1200 na igrexa de San Donaciano de [[Bruxas]], seguidos por unha multitude de cabaleiros
Como un esforzo por saír ben dos seus dominios, Balduíno promulgou dous estatutos de gran importancia para o condado de Hainaut. Un detallaba un extenso código penal, e parece estar baseado noutro que xa emitira o seu pai; o outro establecía normas específicas para a herdanza. Os dous estatutos son unha parte importante da tradición xurídica de [[Bélxica]].
Liña 39:
==== Conflito con Bonifacio de Montferrato ====
Para os territorios que aínda necesitaban ser conquistados, primeiro era necesario vencer a resistencia dos gregos de [[Tracia]] e capturar [[Tesalónica]]. Durante esta campaña de 1204, Balduíno entrou en conflito con Bonifacio de Montferrato, o candidato rival para o imperio, quen estaba por recibir un gran territorio en [[Macedonia (rexión histórica)|Macedonia]] co título de [[Reino de Tesalónica|rei de Tesalónica]]<ref name="Geoffrey de Villehardouin6061">{{Cita Harvard|Geoffrey de Villehardouin|2010}}</ref>. Bonifacio esperaba independizarse por completo do imperio, sen facer homenaxe polo seu reino, e opúxose á proposta de Balduíno para marchar cara a Tesalónica. A hostilidade entre
==== Batalla de Adrianópole e morte ====
| |||