Xurxo sucedeu ao seu medio irmán maior [[Andrónico II de Trebisonda|Andrónico II]] en 1266. Xurxo seguiu unha política anti-aristocrática e aliouse con [[Carlos de Anjou]] e os anti-unionistas contra o [[Lista de emperadores bizantinos|emperador bizantino]] [[Miguel VIII Paleólogo|Miguel VIII Paleólogo.]]. Isto, e a súa aparente incapacidade de proporcionar un apoio eficaz contra os [[Mameluco|mamelucosmameluco]]s de [[Exipto]], provocaron a ira do seu señor, o [[ilkán]] [[Pobo mongol|mongol]] [[Abaqa]]. Abaqa foi un aliado bizantino e ao parecer chamou a Xurxo a comparecer ante a súa presenza. Xurxo foi entregado aos mongois polos seus cortesáns no camiño á residencia do ilkán en [[Tabriz]] en 1280 e perdeu o seu trono. O seu irmán máis novo [[Xoán II de Trebisonda|Xoán II]] substituíuno.
Aínda que algunhas crónicas [[Armenia|armeniasarmenia]]s informan que Xurxo foi executado polo ilkán, están equivocadas, xa que Xurxo sobreviviu e foi posto en liberdade despois da morte de Abaqa en 1282. En 1284 Xurxo invadiu Trebisonda, nun intento de recuperar o seu trono. Con todo, as súas forzas foron derrotadas novamente, pero Xurxo deu feito a escapar e pasou un tempo vagando polas montañas antes de ser capturado. O exilio e as aventuras de Xurxo valéronlle o alcume de «o errante» ou «o vagabundo» (Πλάνος, ''Plános'') na Crónica de [[Miguel Panaretos]].
Cun matrimonio descoñecido ou coa súa amante, Xurxo tivo unha filla de nome descoñecido, que casou cun nobre xeorxiano. Outra posíbel filla (ou irmá) casou co rei [[Demetrio II de Xeorxia]].
