Porfirio Díaz: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través do sitio móbil
Etiquetas: edición desde un dispositivo móbil Edición feita a través do sitio móbil
Liña 75:
|formato= HTML
}}ref>
 
Márquez lograra fortificar a 700 homes nas chairas próximas a Toluca, cidade ante a cal Díaz e os seus homes dirixíanse. A mañá do [[16 de abril]] comisionó ao comandante Gonzalo Montes de Oca a enfrontar a Márquez. O resultado foi favorable ás tropas mexicanas, e Márquez fuxiu cara a [[Cuba]], onde morreu en [[1913]]. A este feito coñéceselle como [[Batalla das Lombas de San Lorenzo]] e a partir dela comezou o sitio da Cidade de México, que se prolongou ata o [[15 de xuño]], cando todo o país xa se atopaba en mans dos republicanos. Durante o sitio e á hora de entrar na cidade, Díaz prohibiu os saqueos e os roubos. Dous militares desobedecérono e foron fusilados.< ref> {{Cita web
|url= http://redalyc.uaemex.mx/redalyc/pdf/137/13708405.pdf
|título= Efemérides de México, 3 de febreiro de 1867. As tropas francesas saen de México
| fechaacceso=23 de outubro de 2007
|autor= Universidade Nacional Autónoma de México
|formato= PDF
}}ref>
 
O [[15 de maio]] Maximiliano entregou a praza de Querétaro a [[Mariano Escobedo]], e foi feito prisioneiro xunto a Miramón e Mejía. Tras un xuízo sumario por quebrantar as leis internacionais, a soberanía nacional e o Tratado da Soidade, foron fusilados a mañá do [[19 de xuño]], a pesar de que varios personaxes tentaron salvar a vida do emperador, como [[Víctor Hugo]], escritor francés, escribiu a Juárez pedindo clemencia para o emperador.< ref> {{Cita web
|url= http://www.lajiribilla.cu/2003/ n102_04/102_42.html
|título= De Víctor Hugo a Saramago
| fechaacceso=24 de outubro de 2007
|autor= ArgenPress
|formato= HTML
}}ref> A condesa de Salm Salm, quen intercedió por Maximiliano ante Díaz, fixo o mesmo ante Juárez, pero a resposta foi a mesma. Á poboación de México fíxoselle crer que Maximiliano aínda vivía e que regresaría triunfante á capital, ata que Díaz fixo circular un panfleto desestimando esta teoría.< ref> {{Cita web
|url= http://ranchoflorido.blogspot.com/2007_02_01_arquive.html
|título= Juárez e a Princesa de Salm Salm
| fechaacceso=24 de outubro de 2007
|autor= Concello de Múzquiz, Coahuila
|formato= HTML
}}ref>
 
[[Arquivo: Benito Juarez Presidente. jpg| thumb|250 px|[[ Benito Juárez]], presidente de México durante a [[Segunda Intervención Francesa en México|Segunda Intervención Francesa]].]]
[[Arquivo:13488 2 de abril de 1867. Entrada do xeneral Porfirio Díaz a Poboa. jpg| miniaturadeimagen|esquerda|''[[2 de abril de 1867. Entrada do xeneral Porfirio Díaz a Poboa]]'', óleo de [[Francisco de Paula Mendoza]], 1902.]]
Juárez fixo público o seu recoñecemento a Díaz nunha carta a [[Guillermo Prieto (político)|Guillermo Prieto]], onde afirmaba
 
{{cita|''"É un bo mozo o noso Porfirio. Nunca data as súas cartas ata que non toma unha capital"''.< ref> {{Cita web
|url = http://virtual.utm.mx/mixteca/nuevo/historia/personajes/personajes- contemp.html
|título = Historia da República Restaurada
| fechaacceso = 26 de outubro de 2007
|autor = O Colexio de México — COLMEX—
|formato = HTML
| urlarchivo = https://web.arquive. org/web/20080628001518/http://virtual.utm.mx/mixteca/nuevo/historia/personajes/personajes- contemp.html
| fechaarchivo = 28 de xuño de 2008
}}ref>}}
 
No seu discurso final do [[15 de xullo]], día en que entrou á capital, Juárez recoñeceu publicamente a Díaz, quen foi premiado cunha división e unha facenda en Oaxaca, coñecida como [[Facenda da Nora]], onde anos máis tarde sería proclamado o [[Plan da Nora]]. O seu irmán Felipe foi electo gobernador de Oaxaca, por votación popular, cargo no que estaría ata [[1871]]. Tras iso, Díaz retirouse a Oaxaca a vivir.< ref name="Home Oaxaca" />
 
Durante as guerras en que se viu envolto, Díaz relacionouse amorosamente con varias mulleres. A primeira e a máis coñecida das súas aventuras amorosas foi a sostida con [[ Juana Catalina Romeu]], durante os anos da Guerra de Reforma. Conta unha lenda que durante a Batalla de Miahuatlán, Díaz ocultouse baixo as enaguas de Juana Catalina. Esta relación durou máis aló da guerra, cando Díaz xa era presidente e por iso favoreceu a zona de [[Santo Domingo Tehuantepec| Tehuantepec]]. Un relato popular conta que o [[tren]] da cidade atravesaba pola facenda de Juana Catalina, e que o presidente saltaba do vagón para visitala.< ref> {{Cita web
|url = http://www.itistmo.edu.mx/paginadetehuantepec/juana.html
|título = Biografía de Juana Catalina Romeu
| fechaacceso = 27 de outubro de 2007
|autor = Instituto de Ensinos do Istmo — ITISTMO—
|formato = HTML
| urlarchivo = https://web.arquive. org/web/20071009150508/http://www.itistmo.edu.mx/paginadetehuantepec/juana.html
| fechaarchivo = 9 de outubro de 2007
}}ref> Outra aventura que Díaz mantivo foi coa soldadera Rafaela Quiñones, durante toda a guerra de intervención. A principios de [[1867]] naceu a filla da relación entre Díaz e Quiñones, chamada [[Amada Díaz]], quen viviu co seu pai ata [[1879]] e quedou en México tras a caída do goberno porfirista. Finalmente morreu en [[1962]].< ref> {{Cita web
|url= http://www.istmoenlinea.com.mx/puntosycomas/26828.html? PHPSESSID=6263fe8 c84 deadd
|título= ''"O álbum de Amada Díaz"''
| fechaacceso=27 de outubro de 2007
|autor= Ricardo Orozco
|formato= HTML
}}ref>
 
O [[15 de abril]] de [[1867]], Díaz casou por poder coa súa sobriña Delfina Ortega de Díaz, tras mediar co presidente Juárez a disposición para dispensar o parentesco carnal. En [[1869]] naceu o seu primeiro fillo, Porfirio Germán, que morreu ese mesmo ano. Dous anos máis tarde a parella concibiu a uns xemelgos, quen correu a mesma sorte que o seu primeiro fillo. Tras varios anos, en [[1873]] naceu o primeiro dos fillos que chegaría á idade adulta, [[Porfirio Díaz Ortega]]. O [[5 de maio]] de [[1875]] naceu a última filla do matrimonio, Luz Vitoria, chamada así en honra á vitoria republicana do [[5 de maio]] de [[1862]] en Poboa.< ref name="Sorte"> {{Cita libro|apelidos=[[Sara Sefchovich| SEFCHOVICH, Sara]] |título=A sorte da consorte |ano=1998 |publicación=Cidade de México: Grupo Editorial Océano |ide=9706516433}}ref>
 
[[Arquivo:Porfirio-1867. jpg| thumb|250 px|Retrato ao óleo de Porfirio Díaz en [[1867]]. Para este ano, cando acabou a Guerra de Intervención Francesa, contaba con 37 anos e 37 campañas militares.]]
 
== Véxase tamén ==