Dorsal oceánica: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Estrutura: Ortografía |
Engado informacion traducida da en:wiki e de bibliografía |
||
Liña 8:
Nas cristas das dorsaies hai tamén [[Fonte hidrotermal|fontes hidrotermais]] das que brota vapor rico en minerais a unha temperatura de ate 350 ºC a través das gretas do fondo mariño. Estas fontes de auga depositan estruturas columnares de sulfuros metálicos que manteñen colonias de animais pouco comúns (vermes mariños e ameixas xigantes, camaróns, peixes). Os compostos que emiten estes manantiais de auga quente xogan un importante papel no mantemento da composición da auga mariña, subministrando magnesio e outros compoñentes.<ref>{{cita libro |apelido= Strahler|nome= Arthur N.|título= Geología física|lingua= es|ano= 1992|editorial= Omega|lugar= Barcelona|dataacceso= 18 de xullo de 2018|isbn= 84-282-0770-4|capítulo= 9|páxinas= 282|cita=}}</ref>
== Historia ==
As dorsais oceánicas localízanse na súa maior parte sumerxidas a gran profundidade no océano. O descubrimento da súa verdadeira extensión e as súas características producíuse nas décadas de 1960 e 1970. No Proxecto FAMOUS (French-American Mid-Ocean Undersea Study), empregárnose 3 sumerxibles nortamericanos e franceses para estudar o rift axial da [[Dorsal mesoatlántica|dorsal mesoatlántica]], situada a unha profundidade de entre 2000 e 3000 metros. Obtivéronse milleiros de imáxenes, mostras e mapas detallados. Tamén se estudaron dúas dorsáis no [[Océano Pacífico|Pacífico]].
Nun primeiro momento, a dorsal semellaba ser un fenómeno específico do océano Atlántico, pero a medida que os sondeos do piso oceánico continuaban arredor do mundo descubriuse que todolos océanos conteñen partes du sistema de dorsal oceánica.
==Lista de dorsais oceánicas==
| |||