Normes de Castelló: Diferenzas entre revisións

 

Diante a anarquía ortográfica e gramatical que mantiñan os escritos en valenciano, unha parte seguía fielmente as normas do IEC, outra utilizaba a ortografía castelá máis ou menos adaptada e aínda outra utilizaba unha ortografía arcaizante, a revista ''[[Taula de Lletres Valencianes]]'' fixo un chamado, ''Als escriptors valencians i a les publicacions valencianes'', en 1930 para uniformar a escrita por medio dun acordo. A idea vai gañando adeptos e a [[Societat Castellonenca de Cultura]] recolle a iniciativa, en decembro de 1932 54 escritores e 14 entidades culturais asinan o acordo para establecer a coñecidas como Normas de Castellón que supuxeron a aceptación da normativa fabriana, lixeiramente adaptada, e a asunción da unidade da lingua catalá sen renunciar ao nome de lingua valenciana.

 

[[Categoría:Lingua catalá]]