Lei de Wackernagel: Diferenzas entre revisións

 

Segundo esta lei as palabras átonas ([[clíticos]]) apóianse nas tónicas e ocupan a segunda posición na frase, posto que a clase gramatical do primeiro elemento (tónico) de frase non está fixada. Este fenómeno (pronomes e partículas na segunda posición da frase) pódese observar en parte tamén noutras linguas indoeuropeas modernas, por exemplo en [[lingua checa|checo]] ou en antigo [[lingua lituana|lituano]] (ás veces tamén dentro dunha palabra entre o [[prefixo]] e a [[lexema|raíz]], por exemplo ''iš'''mi'''trauk'' „sacoume“, hoxe con pronome tónico ''ištrauk mane'').

 

[[Categoría:Indoeuropeística]]