Leguminosas: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
ligazón
Lles (conversa | contribucións)
m https://academia.gal/dicionario/-/termo/gran
Liña 72:
A orde Fabales contén cerca do 9,6% da diversidade de especies das eudicotiledóneas e a maior parte desa riqueza concéntrase nunha das catro familias que o compoñen: Fabaceae. A orixe deste clado, composto ademais polas familias [[Polygalaceae]], [[Surianaceae]] e [[Quillajaceae]], está datado en 94 a 89 millóns de anos e a diversificación do mesmo comezou fai uns 79 a 74 millóns de anos.
 
A filoxenia das leguminosas foi o obxecto de estudo de numerosos grupos de investigación de todo o mundo, os que utilizaron a morfoloxía ou os datos do ADN (o [[intrón]] plastídico ''trnL'', os xenes plastídicos ''rbcL'' e ''matK'', ou os espaciadores ribosomais ''ITS'') e a análise cladística para resolver as relacións entre as diferentes liñaxes desta familia. Así, púidose confirmar a monofilia das subfamilias tradicionais Mimosoideae e Papilionoideae, aniñadas conxuntamente coa subfamilia parafilética Caesalpinioideae. Todos os estudos, a través de diferentes aproximacións, foron consistentes o que brinda un grangrande apoio ás relacións entre os principais clados da familia. O clado que máis tempranamente se ramifica é a tribo [[Cercideae]], seguida por dúas clados compostos de taxons antes dispostos dentro de Caesalpinioideae (a tribo [[Detarieae]] e o xénero ''[[Duparquetia]] '').<ref name="Käss">Käss, E., and M. Wink. 1996. Molecular evolution of the Leguminosae: phylogeny of the three subfamilies based on rbcL sequences. Biochemical Systematics and Evolution 24: 365-378.</ref><ref name="Käss2">Käss, E., and M. Wink. 1997. Phylogenetic relationships in the Papilionoideae (Family Leguminosae) based on nucleotide sequences of cpDNA (rbcL) and ncDNA (ITS1 and 2). Molecular Phylogenetics and Evolution 8:65-88.</ref><ref name="Doyle">Doyle, J.J., J.L. Doyle, J.A. Ballenger, E.E. Dickson, T. Kajita, and H. Ohashi. 1997. A phylogeny of the chloroplast gene rbcL in the Leguminosae: taxonomic correlations and insights into the evolution of nodulation. American J. Botany 84: 541-554.</ref><ref name="Lavin">Lavin, M., J. J. Doyle, and J. D. Palmer. 1990. Evolutionary significance of the loss of the chloroplast--DNA inverted repeat in the Leguminosae subfamily Papilionoideae. Evolution 44: 390-402.</ref><ref name="Sanderson">Sanderson, M. J., and M. F. Wojciechowski. 1996. Diversification rates in a temperate legume clade: are there "so many species" of ''Astragalus'' (Fabaceae)? American J. Botany 83: 1488-1502.</ref><ref name="Chappill">Chappill, J. A. 1995. Cladistic analysis of the Leguminosae: the development of an explicit hypothesis. Pages 1-10 in Advances in Legume Systematics, part 7, phylogeny (M. D. Crisp and J. J. Doyle, eds.). Royal Botanic Gardens, Kew, UK.</ref>
 
=== 1a. Cercideae ===
Liña 125:
 
Por miles de anos as legumes foron utilizadas como alimento polos seres humanos. A lentella foi probablemente unha das primeiras especies en ser domesticadas. Poden consumirse frescas ou secas, e poden atoparse nunha gran variedade de cores, sabores e texturas. Consérvanse secas, enlatadas, ou ben, conxeladas.
Todos os legumes son moi semellantes en canto ás súas características nutricionais. Son moi ricas en [[proteína]]s, [[carbohidrato]]s e [[Fibra alimentaria|fibras]], mentres que o contido de [[lípido]]s é relativamente baixo e os [[ácido graxo|ácidos graxos]] que o compoñen son insaturados. Unha grangrande excepción a esta regra é a [[soia]], que ten un alto contido de lípidos. Os legumes son unha fonte importante de [[vitamina B]]. As que se consomen frescas teñen [[vitamina C]], pero os niveis declinan despois da colleita e son virtualmente inexistentes nos grans secos. Os legumes enlatadas, no entanto, manteñen aproximadamente a metade dos valores de vitamina C que o legume fresco (excepto no caso das lentellas que se secan antes de enlatalas).
Os legumes consómense polo seu alto contido de proteína. A composición dos grans de poroto, a modo de exemplo, é de 21% de proteína, 46% de carbohidratos, 25% de fibra e 1,5% de lípidos. Contén ademais, aproximadamente 7&nbsp;mg de ferro e 180&nbsp;mg de calcio por cada 100 gramos. Os grans de [[soia]], en cambio, conteñen 34% de proteína, 29% de carbohidratos e 18% de lípidos. O maior contido de proteínas e lípidos outórganlle á soia unha calidade nutricional superior ao doutros legumes.
Entre os factores positivos das leguminosas na nutrición humana, entón, pódese citar a súa alta concentración en proteína con alto contido en [[lisina]], que fai ás leguminosas un complemento proteico excelente para os cereais.