O fillo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m →Desenvolvemento: Arranxos varios |
||
Liña 29:
A acción desenvólvese nun lugar do interior de Galicia, na época actual e en tempo de inverno.
'''Acto I'''.
Sala dunha casa fidalga aldeá. Os personaxes ollan para un nacemento de Nadal.
Liña 35:
A señorita da Casa, Xoana, parola co crego e outras mulleres e meniños. Animan a Pilariña para que cante unha panxoliña:
{{cita|Cara a Belén, noite fría,<br />camiñando van os Reis.<br />Levan-lle dons ao Meniño<br />para lle quentar os pes.<br />Levan mirra, incenso e ouro.
Alma, levan-lle tamén<br />a mirra das tuas bágoas,<br />o incenso da tua prez,<br />o ouro do teu corazón;<br />que son os dons que máis quer{{Sfn|Carballo Calero|1982|p=14}}}}.
Liña 44 ⟶ 43:
Xoana cántalle ao meniño:
{{cita|Dorme, meniño, no teu berce;<br />dorme, que os montes están cheos de neve.<br />Dorme, meniño, no teu barrelo;<br />dorme , que os montes están cheos de medo.<br />Dorme, meu neno.
Dorme, que cando seja primavera,<br />ti choutarás polas floridas veigas.<br />Dorme, que cando seja o tempo florido,<br />ti choutarás polos verdes camiños.<br />Dorme, meniño{{Sfn|Carballo Calero|1982|p=24}}}}.
As criadas Xenerosa e Estrela falan do moito que Xoana quere o neno, do ben que o coida e se desvive polo seu fillo aínda que dubidan de que fose un milagre, máis ben sería froito dos amores dalgunha rapaza que o deixou na fiestra.
Entra Florentina co recado de que Mari-Pepa do Xestal está a morrer e quere ver o meniño. Lévanllo.
Liña 53 ⟶ 51:
O Galán cántalle de amores a Estrela
{{cita|Galán.-Moza que estás na janela,<br />cara de cerdeira en flor:<br />hei-che mercar uns brinquiños<br />se queres ser meu amor.
Estrela.-Pra se eu o teu amor,<br />terias-me de traguer<br />unha ialma a suspirar<br />e un corazón a tremer{{Sfn|Carballo Calero|1982|p=28-29}}}}.
Liña 62 ⟶ 59:
Agora Xoana xa non recoñece o meniño como fillo, non quere saber del nin coidalo coma antes, perdeuno; que se encargue Estrela dos seus coidados. Xenerosa tenta convencela de que o queira igual. O mesmo fai o crego pero Xoana ata dubida de Deus.
Entra “A Descoñecida” e dialoga con Xoana, a Descoñecida é un desdobramento dela mesma de cando era moza. Nese diálogo vaise resolver o problema do meniño.
Remata a obra entrando Estrela para atender o rapaz.
| |||