Douglas DC-1: Diferenzas entre revisións

O desenvolvemento do DC-1 pode remontarse ao accidente en [[1931]] do voo 599 de TWA, sufrido por un [[Fokker F.10]] trimotor cun fallo estrutural nunha das súas ás, probablemente debido a auga que co tempo foi filtrándose entre as capas do laminado de madeira e acabou por disolver o pegamento que as mantiña xuntas. Tras o accidente, a división de aeronáutica do Departamento de Comercio estadounidense impuxo restricións estritas no uso de ás de madeira en avións de pasaxe. [[Boeing]] presentou unha proposta, o [[Boeing 247]], un monoplano bimotor totalmente metálico cunha tren de aterraxe retráctil, pero a súa capacidade de produción estaba reservada para satisfacer as necesidades de [[United Airlines]], parte de United Aircraft and Transport Corporation, que tamén era dona de Boeing. [[TWA]] precisaba un avión semellante para respostar á competencia do Boeing 247 e solicitou a cinco fabricantes presentar ofertas para a construción dun trimotor de 12 asentos metálico, con capacidade para voar 1.740&nbsp;km a 242&nbsp;km/h. A parte máis esixente das especificacións era que o avión debería ser capaz de engalar con seguridade dende calquera dos aeroportos das principais rutas de TWA (e en particular o de Albuquerque, a unha alta altitude e con temperaturas severas en verán) cun dos motores non operativo.<ref>Francillon 1979, p. 166.</ref>

 

 

== Historia operacional ==