José Luis Meilán Gil: Diferenzas entre revisións

'''José Luis Meilán Gil''', nado na [[A Coruña|Coruña]] o [[6 de xullo]] de [[1933]] e finado na mesma cidade o [[26 de xuño]] de [[2018]],<ref>[https://www.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2018/06/27/fallece-jose-luis-meilan-gil-hombre-clave-politica-cultura-galicia/0003_201806G27P12995.htm Fallece José Luis Meilán Gil, hombre clave de la política y la cultura en Galicia] {{es}}</ref>, foi un xurista e político galego. Catedrático de Dereito Administrativo dende [[1968]], foi fundador do [[Partido Galego Independente]], presidente do Instituto de Reforma y Desarrollo Agrario, deputado de [[UCD]] pola [[provincia da Coruña]] na lexislatura constituínte de [[1977]] e na primeira lexislatura de [[1979]].<ref name=":0">{{Cita web|url=http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Diputados/BusqForm?_piref73_1333155_73_1333154_1333154.next_page=/wc/fichaDiputado?idDiputado=207&idLegislatura=1|páxina-web=congreso.es|título=Ficha persoal do Congreso|data-acceso=27-06-2018}}</ref> Tamén foi [[reitor]] da [[Universidade da Coruña]].

Despois de ocupar relevantes cargos na administración durante o [[Franquismo|réxime de Franco]] en agosto de [[1976]] funda o [[Partido Galego Independente]] onde participan profesores da [[Universidade de Santiago de Compostela]] como [[Pablo González Mariñas]] ou [[Perfecto Yebra]] ou empresarios como [[Claudio Sanmartín]].<ref>''[[A gran historia de Galicia]]'' XIV, volume 1. Ed. ''La Voz de Galicia'', pax. 92. ISBN 978-84-96931-31-2</ref>. Propugna unha transición democrática fronte ao rupturismo impulsado polo [[nacionalismo]] de esquerdas e acadar unha plena autonomía política para Galicia. Competía polo espazo que na provincia da Coruña quería ocupar o partido [[Reforma Democrática]] de [[Manuel Fraga Iribarne]], tamén partidario dunha reforma política cara a consecución dunha democracia de corte occidental e de limitadas autonomías rexionais, e que estaba captando personaxes influentes como [[María Victoria Fernández-España]], da familia propietaria de ''[[La Voz de Galicia]]''.

A Comisión Constitucional finalmente aproba un proxecto que só a UCD estatal apoiaba. Ante esta deriva, o nacionalismo de esquerdas confirmaba a necesidade dunha vía de ruptura mediante as [[Bases constitucionais]]. Manuel Fraga Iribarne o 20 de novembro de 1979 anunciaba, pola súa parte, que [[AP]] non consentiría ningunha discriminación para Galicia e o 24 de xaneiro de 1980 formulaba a "Declaración de Cambados" onde facía un chamamento a todos os partidos políticos para acadar un Estatuto aceptado pola maioría.<ref>Opus cit, ppp. 176 e 179</ref>. Personaxes influentes como [[Domingo García-Sabell]], [[Ramón Piñeiro]], [[Eduardo Blanco Amor]] ou [[Xerardo Fernández Albor]], [[Isaac Díaz Pardo]], [[Álvaro Cunqueiro]], [[Xaquín Lorenzo]] ou [[Antón Fraguas]] cualificaban nun manifesto conxunto ao Estatuto de UCD, como unha "agresión política a Galicia". Ante isto, Meilán Gil convoca a UCD da Coruña e na denominada "Declaración de Bergondo" de 30 de marzo propugna a recuperación dun texto axeitado ás arelas de autonomía do país. Isto desembocou no "Pacto do Hostal" do 29 de setembro de 1980 entre UCD, [[PSOE]], [[AP]], [[Partido Galeguista (1978)|PG]], e [[PCE]] que desbloqueou o proceso e permitiu recuperar boa parte do articulado inicial.

[[Categoría:FinadosConselleiros enda 2018Xunta de Galicia]]