Burocracia: Diferenzas entre revisións

A extensión ao sistema burocrático moderno empeza coa expansión do poder do [[Estado]] durante as [[monarquías absolutas]] <ref>ver, por exemplo «[[Colbertismo]]», en relación ao cal debe entenderse o criticismo do Sr. De Gournay</ref> e continúa coa [[Revolución Industrial]], que marca o termo da asociación exclusiva e tradicional entre a burocracia e o Estado e esténdea a empresas e organizacións non estatais.

* O desempeño de funcións oficiais é permanente e constante (no sentido de que os funcionarios non cambian de tarefas arbitrariamente e que sempre haberá alguén que desempeñe determinada [[función]]).

a) As tarefas de cada funcionario están delineadas de acordo a criterios impersonalesimpersonais.

* Os ingresos en relación ao desempeño das funcións están estritamente separadoseparados de calquera outro. Igualmente en relación ao traballo.

* Cada funcionario exerce a autoridade que lle foi delegada de acordo a regras xerais e impersonalesimpersonais. A súa lealdade é ao correcto desempeño das súas funcións.

O funcionario debe exercer o seu bo xuízo e habilidades, pero o seu deber é exercelasexercelos no servizo da autoridade superior (incluíndo, especialmente no caso de altos funcionarios, a autoridade da lei). Ultimamente, o funcionario é responsable polo desempeño imparcial das súas funcións tal como están establecidas xa sexa na lei ou regulacións relevantes e debe sacrificar as súas opinións persoais -ou renunciar ao seu cargo- se é que ese deber chégallelle chega a ser contrario.

Como vimos, e a pesar da efectividade e vantaxes administrativas que o sistema conferiu historicamente aos estados, a reacción fronte á súa aplicación ou extensión non foi universalmemte aprovatoriaaprobatoria. Moitos, seguindo a De Gournay (quen neste sentido pódesepode ververse como antecedendo ao [[Liberalismo clásico]]) considerábano como esencialmente negativo.

Quizais os primeiros que intentaron realizar un exame académico xeneralxeral do fenómeno e as súas consecuencias foron [[Karl Marx]] e [[Friedrich Engels]], para quen a burocracia orixínasese orixina e desenvolve a partir de catro fontes: a [[relixión]], o [[estado]], o [[comercio]] e a [[tecnoloxía]].<ref>Ver, por exemplo: K. Marx: "Notas para unha crítica da filosofía do Dereito de Hegel", (1843) etc</ref>

En xeral, para eses pensadores a burocracia tamén ten un rol negativo (por exemplo, Marx escribe: "En realidade, a burocracia como a organización civil do Estado oponse ao [[Estado social]] dos civís" <ref>É difícil traducir o xogo de palabras no orixinal alemán. Ver op cit "Nota a Parrafo 297"</ref>. Marx tamén describe áa burocracia como "a república petrificada". Con todo, introducen unha diferenza interesante: a burocracia como instrumento do Estado e a burocracia como intrumento da [[sociedade civil]] (que tanto Marx como Engels conceptualizan -nas "corporacións" ou [[guilda]]s e [[gremio]]s- como a sociedade burguesa).

Así pois, Marx suxire a burocracia como un dos elementos que posibilitaron, neste caso, a urxencia das institucións políticas da sociedade burguesa (a través do desenvolvemento das corporacións) e, máis en xeral, a posibilidade de que a burocracia sexa un instrumento non estatal senón un oao servizo dos actores da produción e a "sociedade civil" en xeral. Na concepción marxista a burocracia non contribúe á creación de riqueza, pero goberna (controla e organiza) tal produción apropiándose dunha porción dela a través de leis (impostos, licenzas, tributos etc.). É entón, un custo social (ou custo aos produtores) pero é un custo que pode ser aceptable, na medida que fai posible manter a [[orde social]] e posibilita a expansión do produto común. O problema en relación á burocracia é entón, desde este punto de vista, non tanto se a burocracia pode ter un papel [[lexitimidade|lexítimo]] na sociedade, senón cal é o custo dese papel, particularmente dado que as clases sociais (propietarios dos [[factores de produción]]: [[proletariado]], [[Burguesía|capitalistas]], [[terratenente]]s etc.) [[loita de clases|están constantemente en disputa]] sobre a distribución do produto do proceso de produción (ver, por exemplo, «[[Explotación social]]»). Suxeriuse que Marx non profundou o estudo en relación ao papel xeral da burocracia, especialmente acerca da posibilidade de que desprace do poder ásas clases produtoras propiamente tales.

Con todo, e con posterioridade (1851), [[Auguste Comte]] propón unha suxestión precisamente nese sentido (no seu "Système de Politique Positive", ver [[dirigismo]] ) asignando ao goberno o rol de conducir a acción individual ao obxectivo común. Para Comte ese goberno -alégase- seriasería necesariamente autoritario, en que a acción dese Estado baséase no descubrimento e aplicación de "leis naturais" polos administradores científico-técnicos. Para Comte os "sabios positivistas" teñen o papel principal de educar nun proceso que "dará a cada un o coñecemento necesario para comprender o seu lugar, o seu papel como "órgano da humanidade"" a través dun sistema que debe ser "preciso tanto acerca dos programas como acerca dos "cadros institucionais"; tendendo a limitar absolutamente a intervención da individualidade. .. (implementando de xeito rutineiro) a investigación administrativa, centralización uniformisante, reasignacion regular do persoal a fin de evitar relacións persoais, cursos de contido preciso e programas estritos, todo é planificado e anunciado por adiantado.<ref>Annie Petit: [http://www.cairn.info/article_p.php?IDE_ARTICLE=RHSH_008_0073 Lle prétendu positivisme d’Ernest Renan] paragrafo 126 - 147 (en frances no orixinal)</ref> Ese desprazamento de direccion politica por unha [[elite]] tecnico-burocratica chegou a ser, para algúns (ver, por exemplo, «[[Trotsky]]»), de maior importancia en tentativas posteriores de implementar a concepción marxista. (ver «[[Capitalismo de Estado]]»). Mais xeralmente, a proposta de Comte percivese como estando nas bases dos sistemas de administracion en Europa continental na segunda metade do século XIX.