Omatidio: Diferenzas entre revisións

Os '''omatidios'''<ref>Dicionario Digalego [https://digalego.xunta.gal/digalego/Html/index.php?op=ver&id=46592&opcion=entrada&entrada=omatidio omatidio]</ref> son as unidades das que se compón o [[ollo composto]] dos [[artrópodos]], como [[insectos]], [[crustáceos]] e [[miriápodos]]<ref>{{cite journal |pages=463–76 |doi=10.1016/j.asd.2007.09.002 |title=The fine structure of the eyes of some bristly millipedes (Penicillata, Diplopoda): Additional support for the homology of mandibulate ommatidia |year=2007 |last1=Muller |first1=C |last2=Sombke |first2=A |last3=Rosenberg |first3=J |journal=Arthropod Structure & Development |volume=36 |issue=4}}</ref> Un omatidio contén un grupo de células fotorreceptoras rodeadas por células de sostén e células pigmentadas. A parte externa do omatidio está cuberta por unha [[córnea]] transparente. Cada omatidio está inervado por un feixe de [[axón]]s (que xeralmente consta de 6 a 9 axóns, dependendo do número de rabdómeros)<ref>Land, Michael F. and Nilsson, Dan-Eric. ''Animal Eyes'', Second Edition. Oxford University Press, 2012. p. 162. {{ISBN|978-0-19-958114-6}}.</ref> e proporciona ao cerebro un elemento ou punto da imaxe ([[píxel]]). O cerebro forma unha imaxe conxunta a partir deses elementos de imaxe independentes. O número de omatidios no ollo depende do tipo de artrópodo e pode ser de só 5, como no [[isópodo]] antártico ''[[Glyptonotus antarcticus]]'',<ref name="Meyer-Rochow 1982">{{cite journal|last=Meyer-Rochow|first=Victor Benno| title= The divided eye of the isopod Glyptonotus antarcticus: effects of unilateral dark adaptation and temperature elevation| journal=Proceedings of the Royal Society of London| volume=B215|pages=433–450}}</ref> ou variar de só uns poucos no primitivo ''[[Zygentoma]]'' a arredor de 30&nbsp;000 en grandes [[odonatos|libélulas]] [[Anisoptera|anisópteras]] ou nalgunhas [[avelaíña]]s [[Sphingidae|esfínxidas]].<ref>{{cite book |last=Common |first=I. F. B. |title=Moths of Australia |publisher=Brill |year=1990 |page=15 |isbn=978-90-04-09227-3}}</ref>

 

 

O 90% máis interno do omatidio contén de 6 a 9 (dependendo da especie) [[célula fotorrecetora|células fotorreceptoras]] (retinulares) longas e delgadas no caso dalgunhas [[boolboreta]]s<ref name=briscoe2008>{{cite journal |pages=1805–13 |doi=10.1242/jeb.013045 |title=Reconstructing the ancestral butterfly eye: Focus on the opsins |year=2008 |last1=Briscoe |first1=A. D. |journal=Journal of Experimental Biology |volume=211 |issue=11 |pmid=18490396}}</ref> a miúdo abreviadas co nome de "[[célula R|células R]]" na literatura e xeralmente numeradas, por exemplo de R1 a R9.<ref name=briscoe2008/> Estas "células R" empaquetan estreitamente o omatidio. A porción de células R no eixe central do omatidio forma unha orla de [[microvilosidade]]s, que en conxunto se denominan en cada célula '''rabdómero''', e á súa vez os rabdómeros de todas as células forman colectivamente unha especie de tubo transparente que serve de guía para a luz, chamado '''rabdoma'''. As microvilosidades do rabdoma oriéntanse perpendicularmente ao eixe lonxitudinal do omatidio, e os rabdómeros de células opostas adoitan ser paralelos. O rabdoma pode esenderse ata a base do cono cristalino da parte superior do ollo (nese caso o ollo chámase ollo de aposición) ou pode estar limitdo só á parte inferior do omatidio (ollo de superposición).