Camiño de Santiago: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
m Desfixéronse as edicións de Fendetestas (conversa); cambiado á última versión feita por HombreDHojalata
Etiqueta: Reversión
Lameiro (conversa | contribucións)
historia
Liña 32:
== Historia ==
[[Ficheiro:Santiago de Compostela, O apóstolona Catedral.jpg|miniatura|Santiago Peregrino na [[catedral de Santiago]], típica imaxe iconográfica de Santiago o Maior como peregrino]]
 
No ano [[813]] tivo lugar o acontecemento relixioso máis importante da [[Europa]] [[cristianismo|cristiá]] [[Idade Media|medieval]], o descubrimento en Galiza, dunha arca cuxos restos foron atribuídos ao [[Apóstolo Santiago]]. Segundo a tradición cristiá, nese ano o ermitán [[Paio (ermitán)|Paio]] albiscou nas inmediacións do castro Libredón (antiga [[Santiago de Compostela]]) unha estrela (posibelmente un [[fogo fatuo]]) sobre unha arca de mármore. Avisado o bispo de [[Iria Flavia]], [[Teodomiro (bispo)|Teodomiro]], este acudiu axiña ao lugar, identificando os restos atopados como o corpo decapitado do [[Apóstolo Santiago]]. Este "''inventio''" foi, a seguir, atendido polo monarca galego-ovetense, [[Afonso II de Oviedo|Afonso II]] ([[791]]-[[842]]), quen, tras peregrinar ao sartego no mesmo ano, ordenou edificar unha igrexa arredor da tumba "santa" e estableceu unha comunidade relixiosa permanente, espallando a nova por toda a [[cristiandade]] europea. O culto a Santiago esténdese por [[Galiza]] e [[Asturias]]. [[Afonso III o Magno]], que peregrinou no [[872]] e volveu no [[874]] coa raíña Ximena, ordenou edificar unha nova basílica, que consagraron no ano [[899]] e é no seu reinado cando a peregrinación cara a Compostela chega ata os [[Pireneos]]. A [[Diocese de Iria]] e o seu titular convertéronse na máis poderosa administración eclesiástica non só da [[Gallaecia]] altomedieval, senón de toda a península ibérica, acrecentando o seu poder coas constantes doazóns por parte dos monarcas á igrexa compostelá.
Pode ser explicado como o resultado da cristianización dun ancestral camiño pagán para ver morrer o sol no fin do mundo en [[Fisterra]], pero a súa historia comeza co descubrimiento dos restos do [[Apóstolo Santiago]].
 
No ano [[813]] tivo lugar o acontecemento relixioso máis importante da [[Europa]] [[cristianismo|cristiá]] [[Idade Media|medieval]] {{cómpre referencia}}, o descubrimento en Galiza, dunha arca cuxoscuns restos que foron atribuídos ao [[Apóstolo Santiago]]apóstolo. Segundo a tradición cristiá, nese ano o ermitán [[Paio (ermitán)|Paio]] albiscou nas inmediacións do castro Libredón (antiga [[Santiago de Compostela]]) unha estrela (posibelmente un [[fogo fatuo]]) sobre unha arca de mármore. Avisado o bispo de [[Iria Flavia]], [[Teodomiro (bispo)|Teodomiro]], este acudiu axiña ao lugar, identificando os restos atopados como o corpo decapitado do [[Apóstolo Santiago]]. Este "''inventio''" foi, a seguir, atendido polo monarca galego-ovetense, [[Afonso II de Oviedo|Afonso II]] ([[791]]-[[842]]), quen, tras peregrinar ao sartego no mesmo ano, ordenou edificar unha igrexa arredor da tumba "santa" e estableceu unha comunidade relixiosa permanente, espallando a nova por toda a [[cristiandade]] europea. O culto a Santiago esténdese por [[Galiza]] e [[Asturias]]. [[Afonso III o Magno]], que peregrinou no [[872]] e volveu no [[874]] coa raíña Ximena, ordenou edificar unha nova basílica, que consagraron no ano [[899]] e é no seu reinado cando a peregrinación cara a Compostela chega ata os [[Pireneos]]. A [[Diocese de Iria]] e o seu titular convertéronse na máis poderosa administración eclesiástica non só da [[Gallaecia]] altomedieval, senón de toda a península ibérica, acrecentando o seu poder coas constantes doazóns por parte dos monarcas á igrexa compostelá.
 
No [[século X]] comezou a desenvolverse o camiño francés, coa chegada de [[Peregrino de Santiago de Compostela|peregrinos]] de [[Tours]], [[Limoges]] e [[Le Puy]], e mesmo a mediados do século chega en peregrinación o bispo de Le Puy, [[Gotescalco]], un dos primeiros peregrinos de nome coñecido.