Écdise: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 48:
O novo exoesqueleto teneral ten que acomodarse a un tamaño maior que o do instar previo, mentres que a araña ten que axustarse ao exosesqueleto previo ata que se desprende. Isto significa que a araña non enche o novo exoesqueleto completamente, polo que adoita parecer algo enrugada.
<!--▼
A maioría das especies de arañas colgan de fíos de seda durante todo o proceso, pendurando dun fío ou agarradas polos quelíceros a fibras da arañeira unidas a unha base axeitada. O exoesqueleto seco desbotado queda normalmente colgando no sitio no que a araña o abandonou.
Para abrir o exoesqueleto vello, a araña xeralmente contrae o seu abdome ([[opistosoma]]) para subministrar fluido suficiente e bombealo no [[cefalotórax|prosoma]] con suficiente presión para rompelo polas súas liñpas de debilidade. O [[cefalotórax]] despégase pola parte frontal, como un casco, a medida que a pel que o rodea rompe, pero permanece unida pola parte de atrás. Agora a araña pode mover libremente as patas e normalmente xira colgada dun novo fío de seda unido á súa propia exuvia, que á súa vez colga do vínculo de seda orixinal.
▲<!--
At this point the spider is a callow; it is teneral and vulnerable. As it dangles, its exoskeleton hardens and takes shape. The process may take minutes in small spiders, or some hours in the larger Mygalomorphs. Some spiders, such as some ''[[Synema (spider)|Synema]]'' species, members of the [[Thomisidae]] (crab spiders), mate while the female is still callow, during which time she is unable to eat the male.<ref>{{cite book |author=Erik Holm & Anna Sophia Dippenaar-Schoeman |title=Goggo Guide: the Arthropods of Southern Africa |publisher=LAPA |year=2010 |isbn=978-0-7993-4689-3}}</ref>
|