Tribunal de Xustiza da Unión Europea: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Enlaces externos: Ligazóns externas |
paira > para |
||
Liña 82:
Os xuíces e avogados xerais son elixidos de mutuo acordo polos gobernos dos países membros, outorgándolles un mandato prorrogable de 6 anos; por tanto, serán reelexibles. Cada 3 anos prodúcese unha renovación parcial destes membros. Son seleccionados de entre un conxunto de expertos xuristas que haberán de posuír as aptitudes requiridas para formar parte do máis alto tribunal dos seus respectivos Estados, ou ben, ter un prestixio profesional amplamente recoñecido.
Xunto aos xuíces e avogados xerais, existe unha multitude de colaboradores, especialistas en Dereito ou outra materia, que serán nomeados e destituídos polo propio xuíz ou avogado, que se encargarán dos aspectos técnicos e a procura da información e a documentación necesarias
Doutra banda, o Tribunal dotouse dun servizo lingüístico que trata de salvar as barreiras idiomáticas, incorporando un corpo de tradutores expertos en Dereito que dominen as linguas oficiais da Unión Europea.
Liña 131:
Cada Estado membro ten capacidade para nomear a un xuíz, de maneira que o número destes coincide co número de Estados a maior parte das veces. Os xuíces son elixidos por un período de 6 anos, e renóvase a metade do seu persoal cada tres.
Os xuíces, como os avogados xerais, deberán ser seleccionados entre individuos totalmente independentes, que reúnan os requisitos
Os xuíces deberán prestar o seguinte xuramento, na primeira audiencia pública do Tribunal á que asistan, e antes de entrar a asumir as súas funcións:{{Cita| «Xuro ejercer a miñas funcións en conciencia e con toda imparcialidade; Xuro que gardaré o secreto das deliberacións».}}
Liña 206:
Debe terse en conta que, aínda que o Tribunal de Xustiza da Unión Europea é o supremo intérprete do Dereito da Unión Europea, non é, con todo, o único órgano xudicial que debe aplicar ese Dereito. Pola contra, en virtude dos principios de primacía e aplicabilidad directa, todos os xuíces dos Estados membros deben aplicar directamente as normas comunitarias, converténdose así en xuíces de Dereito común.
Por tanto, a través deste procedemento, calquera órgano xudicial dun Estado membro da Unión, ao aplicar un acto xurídico adoptado polas institucións da Unión, pode dirixirse ao Tribunal de Xustiza
O obxectivo primordial deste recurso é garantir unha interpretación uniforme do Dereito da Unión Europea, baixo a autoridade do Tribunal de Xustiza.
Aínda que todos os órganos xudiciais da Unión Europea teñen ''dereito'' a presentar unha cuestión prejudicial, algúns teñen, ademais, a ''obrigación'' de facelo. Así ocorre cando a decisión do xuíz nacional será definitiva, por non existir ulterior recurso no Dereito interno dese Estado membro (por exemplo, as decisións tomadas por un Tribunal Supremo ou un Tribunal Constitucional). A excepción a este principio é que o xuíz nacional considere que o acto xurídico da Unión non reviste dúbidas en canto á súa validez ou interpretación (doutrina do ''acto claro'') ou porque o Tribunal de Xustiza xa se pronunciou con anterioridade sobre a mesma cuestión. Do mesmo xeito, estará obrigado a expor a cuestión prejudicial todo xuíz que parta da ineficacia do acto da Unión, xa que só o Tribunal de Xustiza é competente
== Véxase tamén ==
| |||