Also sprach Zarathustra (Strauss): Diferenzas entre revisións

Richard Strauss compuxo este poema sinfónico inspirado no libro homónimo de [[Friedrich Nietzsche]], metade ensaio filosófico e metade texto poético, cuxas ideas serviron principalmente para estimular a imaxinación musical do compositor. Se ben a obra de Strauss está inspirada no libro de Nietzsche, esta non se trata dunha tradución sonora fidedigna das ideas expresadas no libro do filósofo alemán, senón dunha evocación moi libre de algúns dos aspectos que trata. O propio compositor afirmaba:

{{Cita centrada|Non me propuxen facer música filosófica, senón un cadro de desenvolvemento da raza humana dende as súas orixenesorixes ata chegar á concepción nietzscheana do superhome.|autor=Richard Strauss<ref name=Moreno/>}}

O programa de ''Also sprach Zarathustra'' é filosófico nun dobre sentido: trátase dun comentario musical do célebre poema en prosa de Nietzsche (cuxa doutrina do superhome que axitaba a toda [[Europa]] a finais do [[século XIX|século XIX)]], e esta elección temática típica da intuición do valor da publicidade altamente desenvolvido por Strauss.<ref name="Grout">Grout & Palisca, ''Historia de la Música Occidental'' (vol. 2, pp 857-859), Alianza Música ISBN 84-206-7893-7</ref> A influencia do filósofo alemán queda patente ademais nos títulos das diferentes seccións musicais, que levan o nome de títulos do libro. A partitura, de feito, leva como epígrafe os versos de Nietzsche:

A obra está dividida nunha introdución e oito partes que se encadean sen solución de continuidade e sen seguir ningún esquema formal clásico. Os títulos das oito seccións que seguen á fanfarria inicial son os únicos indicios programáticos deixados polo compositor.<ref name=LA/> Strauss denominou as seccionesseccións segundo capítulos seleccionados no libro: