Nos anos '20vinte, o teatro continuou a ser o escaparate das clases altas, agás o cuarto e o quinto andar, refuxio dos melómanos con menos recursos. ArtísticamenteArtisticamente, o teatro renovouse e ampliou o repertorio e a calidade das representacións.
Ao proclamarse a [[Segunda República Española]] en [[1931]], a inestabilidade política levou ao teatro a unha crise económica que se seuperousuperou grazas ás achegas do [[Concello de Barcelona]] e a [[Generalitat de Catalunya]]. O [[14 de xaneiro]] de [[1933]], o Liceu puido abrirse nóvamentenovamente, logo dunha cresecrise que estivera a piques de provocar o seu peche, grazas á acción conxunta de persoas e entidades que formaron o Comité Pro-Liceu, presidido polo [[tenor]] [[Francesc Viñas i Dordal|Francesc Viñas]].<ref name="Alier1986" /> Durante a [[Guerra Civil Española]], o Liceu foi nacionalizado e pasou a denominarse '''Teatre del Liceu - Teatre Nacional de Catalunya'''. A tempada de ópera foi suspendidasuspendeuse, mais se realizaron obras de teatro, concertos e representacións de [[zarzuela]]. DespoisApós daa guerra, en [[1939]], foi devoltodevolveuse á Sociedade de Propietarios.
