Fernando de Santiago: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 5:
Estudou na Academia General Militar de Zaragoza, cando [[Francisco Franco|Franco]] fora o seu director<ref>{{Cita web|url=https://helvia.uco.es/xmlui/bitstream/handle/10396/12029/Santiago%20y%20Diaz.pdf?sequence=1&isAllowed=y|apelidos=López Mora|nome=Fernando|páxina-web=Helvia: Repositorio Institucional de la Universidad de Córdoba|páxinas=100-101|título=Santiago y Díaz de Mendívil, Fernando de|data-acceso=03-06-2018}}</ref>. Durante a década de 1920 participou na [[Guerra do Rif]] e, posteriormente, loitou a prol do [[Bando nacional|bando sublevado]] durante a [[Guerra civil española|Guerra Civil Española]] (1936-1939). Até o seu ascenso a tenente xeneral prestou servizos en varios postos da milicia. Xa diplomado de Estado Maior, foi profesor e, máis tarde, director da Escola Superior do Exército.
[[Ficheiro:SSJ- General de Santiago y Díaz de Mendivil (23550743420).jpg|miniatura|Tumba do xeneral de Santiago no Cemiterio de Santo Xusto de Madrid.]]
O 4 de marzo de 1971 sucedeu ao [[xeneral]] José María Pérez de Lema como gobernador xeral do [[Sáhara Español|Sahara Español]]. Alí, o seu primeiro traballo foi restaurar a confianza da poboación nativa no réxime colonial español, un ano despois do levantamento de Zemla (17 de xuño de 1970). Máis tarde conseguiu para o goberno saharauí unaunha maior autonomía interna, manifestada nunha carta do [[Francisco Franco|xeneral Franco]] (20 de febreiro de 1973) na que este prometía converter en lexislativa unha institución até entón meramente consultiva como a Yemaá. O propio xeneral de Santiago transmitiu esta misión ao presidente da asemblea, Khatri Ould Said Ould Joumanien, pero non foi até despois da súa substitución polo xeneral Federico Gómez de Salazar y Nieto (24 de abril de 1974) cando se publicou un estatuto político acerca da autonomía interna do [[Sáhara Español|Sáhara]]. Por entón, de Santiago pasara xa a ocupar un posto de importancia no Centro Superior de Estudos da Defensa (CESEDEN).
 
Na Transición, durante o primeiro goberno da Monarquía (12 de decembro de 1975) o, daquela, presidente do goberno [[Carlos Arias Navarro]] non tardou en nomealo vicepresidente para Asuntos da Defensa e ministro sen carteira.<ref>Clemente (1994), p. 63</ref><ref>{{Cita libro|título=Introducción a la lectura de la obra narrativa de Manuel Vázquez Montalbán|apelidos=Díaz Arenas|nome=Angel|editorial=Edition Reichenberger|ano=1995|ISBN=3-930700-25-5|serie=Col. Problemata Literaria nº 24|lugar=Kassel|páxina=286|lingua=es|ref=}}</ref> Asumiu interinamente a [[Presidente do Goberno de España|presidencia de goberno]] do 1 ao 3 de xullo de 1976 até a toma de posesión de [[Adolfo Suárez]], sucesor de Arias e foi ratificado no seu cargo de vicepresidente da Defensa (1976).
Liña 13:
Uns días antes do golpe de estado, o 8 de febreiro de 1981, o Tenente Xeneral Fernando de Santiago publicou no diario ''[[El Alcázar (xornal)|El Alcázar]]'' un artigo titulado "Situación crítica", que resultou moi polémico, onde con motivo dos apupos proferidos catro días antes aos [[Xoán Carlos I de España|Rei de España]] polos deputados de [[Herri Batasuna]] na [[Casa de Xuntas de Gernika|Casa de Xuntas de Guernica]] e dos numerosos asasinatos que viña perpetrando a banda terrorista [[Euskadi Ta Askatasuna|ETA]], cuestionaba a representatividade dos partidos políticos neses momentos.<ref>http://lahemerotecadelbuitre.com/piezas/el-general-de-santiago-publica-una-proclama-que-espana-esta-en-situacion-limite-en-el-periodico-el-alcazar/</ref> Tralo [[Golpe de estado do 23 de febreiro de 1981|Golpe de estado do 23-F]], en 1981, o Tenente Xeneral Manuel Gutiérrez Mellado apuntouno como o ''Elefante Branco,''<ref>[http://www.elmundo.es/especiales/2001/02/nacional/23-f/pdfs/67.pdf Jose Gabieras: "Armada dijo al Rey que el Ejército apoyaba a Milans" Diario El Mundo 22-Feb-2001]</ref> aínda que el negou esa hipótese.<ref>{{Cita web|url=https://elpais.com/diario/1991/02/18/espana/666831609_850215.html|apelidos=Barbería|nome=José Luis|apelidos2=Prieto|nome2=Joaquín|data-publicación=18-02-1991|páxina-web=elapis.es|título=De Santiago: "Si yo hubiera sido el 'elefante blanco', el golpe habría triunfado"|data-acceso=03-06-2018}}</ref> Quen investigaron aquela asonada, supoñen que o Elefante nunca existiu ou foi o [[xeneral Armada]] ou unha alusión xenérica ás [[Forzas Armadas de España|Forzas Armadas]].
 
En xuño de 1983, foi arrestado durante unha semana por pedir, mediante unaun artigo periodístico no diario ''El Alcázar'', a liberación dos arrestados no golpe do 23-F.<ref>{{Cita web|url=https://elpais.com/diario/1983/06/10/espana/424044002_850215.html|data-publicación=10-06-1983|páxina-web=elpais.es|título=Arrestados el teniente general De Santiago y el capitan Dusmet|data-acceso=03-06-2018}}</ref>
 
== Condecoracións ==