Xoán da Cruz: Diferenzas entre revisións

San Xoán da Cruz ofrece unha radical orixinalidade no misticismo consistente no concepto de noite escura espiritual. Dende os inicios históricos da vida retirada [[ermitán|eremítica]], os buscadores renunciaban aos bens e praceres mundanos someténdose a xaxúns e outras asperezas, co obxecto de baleirar os seus desexos do mundo e enchelo de bens máis elevados. San Xoán da Cruz aclara que esta é soamente a primeira etapa, xa que tras ela vén a citada noite espiritual, en que o buscador, xa desapegado dos consolos e praceres mundanos, perderá tamén o apoio da súa paz, das súas suavidades interiores, entrando na máis "espantable" noite á que si segue a perfecta contemplación.
{{Cita|Unha das partes máis orixinais e máis profundas da doutrina de san Xoán da Cruz, coa que máis fixo progresar a teoloxía mística e mereceu o título de Doutor, é a que se refire ao que el chama a noite pasiva do espírito.|[[Réginald Garrigou-Lagrange]]<ref>{{cita libro |apelidos= Garrigou-Lagrange|nome= Réginald|ligazón-autor= Réginald Garrigou-Lagrange|título= L'amour de Dieux et la croix de Jésus|url= http://openlibrary.org/books/OL20212420M/L'_amour_de_Dieu_et_la_croix_de_J%C3%A9sus.|dataacceso=17 de xullo de 2011 |lingua= francésfr|edición= II|ano= 1929|lugar= París|editorial= Éditions du Cerf|id= OL20212420M|páxinas= 549}}

</ref>}}{{Cita|Un campo sen explorar. Xoán da Cruz percibe a urxencia e a dificultade, e decídese a explorar todo ese campo da noite, en especial as áreas máis arduas onde ningún escritor lograra penetrar.|José Vicente Rodríguez y Federico Ruiz<ref>{{cita libro |apelidos= Vicente Rodríguez |nome= José |apelidos2= Ruiz Salvador|nome2= Federico |título= Obras Completas San Juan de la Cruz|url= http://www.agapea.com/libros/OBRAS-SAN-JUAN-DE-LA-CRUZ-NUEVA-EDIC-ESPIRITUALIDAD-isbn-8470683454-i.htm|dataacceso=17 de xullo de 2011 |edición= 6ª|ano = 2008|editorial= Editorial de Espiritualidad|isbn= 9788470683459|páxina= 436|lingua=es}}</ref>}}

No seu soado debuxo do Monte de perfección a recta senda do ascenso aparece arrodeada por dous camiños laterais sen saída. O da dereita, o camiño mundano, sinala os seus perigos: posuír, gozo, saber, consolo, descanso. Así mesmo o da esquerda marca tamén os perigos dun camiño espiritual: gloria, gozo, saber, consolo, descanso. Sorprende especialmente a lenda dos chanzos do camiño central, o correcto, nos cales se le: Nada, nada, nada, nada, nada. Como nota deste gráfico o autor escribe: "Dá avisos e doutrina, así aos principiantes como aos aproveitados, moi proveitosa para que saiban desembarazarse de todo o temporal e non embarazarse co espiritual, e queden na suma nudez e liberdade de espírito, a cal se require para a divina unión". Algunhas das súas frases breves resumen ben a súa doutrina, como: "Neganega os teus desexos, e acharás o que desexa o teu corazón" e "Oo amor non consiste en sentir grandes cousas, senón en ter gran nudez, e padecer polo Amado".