Revisión como estaba o 9 de maio de 2018 ás 19:34 editar Jglamela (conversa \| contribucións) 41.144 edicións Homónimo ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 9 de maio de 2018 ás 22:48 editar desfacer Xanetas (conversa \| contribucións) 38.198 edicións Ortografía corrixida e notas engadidas. Etiqueta: Edición visual Edición máis nova →
Liña 1: ~~{{ortografía}}~~ {{Club de fútbol \| nome = A.C. Milan Liña 106 ⟶ 105: === Dos anos noventa a hoxe === ~~{{Atención\|1=As referencias quedaron atrás no proceso de tradución dende [[:it:Associazione Calcio Milan]]\|data=maio de 2018}}~~ [[Ficheiro:Mauro Tassotti, Fabio Capello and Adriano Galliani with the UEFA Champions League trophy - 1994.jpg\|esquerda\|miniatura\|Mauro Tassotti, Fabio Capello e Adriano Galliani coa Champions League do 1994]] A serie de éxitos internacionais do Milan de Sacchi interrómpese o 20 de marzo de 1991 na "noite de Marsella", cando [[Adriano Galliani]], durante o partido de volta dos cuartos de final da [[Copa de Europa]] contra o [[Olympique de Marseille]], fai retirar o equipo do terreo de xogo cando perdía 1-0, polo apagado dun foco do estadio.<ref>{{Cita libro\|título=Crudelmente Milan. 20 anni di passione rossonera\|apelidos=Tiziano\|nome=Crudeli\|editorial=Libri di sport\|ano=2005\|ISBN=88-87676-48-8\|url=https://books.google.it/books?id=EZj0-A8KUcMC&printsec=frontcover\|data=2005\|ref=}}</ref> A decisión de non volver ao campo, aínda despois da restauración da iluminación, implicou que se dera o partido por perdido 3-0 e a ~~descalificación~~descualificación do equipo durante un ano de todas as competicións europeas.<ref name=":1" /><ref>{{Cita novas\|apelidos=País\|nome=Ediciones El\|data=1991-03-28\|xornal=El País\|título=La UEFA suspende al Milan por una temporada\|url=https://elpais.com/diario/1991/03/28/deportes/670114810_850215.html\|lingua=es\|issn=1134-6582\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> Pechouse así a etapa de Sacchi, que ao final da tempada deixou o seu posto a [[Fabio Capello]], para convertirse no novo seleccionador nacional italiano. Excluído das competicións europeas, o Milan centrouse no campionato nacional 1991-1992, que conseguiu gañar sen sufrir ningunha derrota.<ref>{{Cita web\|url=https://www.fussballdaten.de/italien/1992/\|páxina-web=Fussballdaten\|título=Serie A - Die italienische erste Liga 1991/1992 - Der 34. Spieltag - Fussballdaten\|data-acceso=2018-05-09\|lingua=en-US}}</ref> O ano seguinte gañou o segundo scudetto consecutivo e a Supercopa italiana e volveu como protagonista á escena europea, chegando a disputar a final da [[Champions League]],<ref name=":4" /> onde foi novamente derrotado polo [[Olympique de Marseille]]. Substituíndo ao [[Olympique de Marseille]], ~~descalificado~~descualificado tras o ''Caso Valenciennes-Olympique Marsiglia'',<ref>{{Cita novas\|apelidos=País\|nome=Ediciones El\|data=1993-09-07\|xornal=El País\|título=El Marsella, excluido de la Copa de Europa\|url=https://elpais.com/diario/1993/09/07/deportes/747352801_850215.html\|lingua=es\|issn=1134-6582\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> os ''rossoneri'' perderon os dous partidos que valían os títulos da [[Supercopa de Europa]] 1993 (2-1 contra o [[Parma F.C.\|Parma]]) e da [[Copa Intercontinental de Fútbol\|Copa Intercontinental]] (3-2 contra o [[São Paulo Futebol Clube\|São Paulo]]). A 1993-1994 foi non obstante, memorable, logrando un doblete [[Serie A\|scudetto]]-[[Champions League]], esta última gañada contra o [[FC Barcelona\|Barcelona]] de [[Johan Cruyff]] por 4-0. O Milan conquistou tamén a Supercopa italiana 1994 e a [[Supercopa de Europa]] 1994, pero perdeu por 2-0 a [[Copa Intercontinental de Fútbol\|Copa Intercontinental]] contra os arxentinos de [[Club Atlético Vélez Sársfield\|Vélez Sársfield]]<ref>{{Cita novas\|apelidos=Tagliaferri\|nome=Guillermo\|título=A 20 años de la máxima hazaña de Vélez\|url=https://www.clarin.com/velez-sarsfield/velez_sarsfield-copa_intercontinental_0_rkX7ijv5vmg.html\|lingua=es\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> e por 1-0 a final de [[Liga de Campións da UEFA 1994-95\|Liga de Campións 1994-1995]], gañada polo [[AFC Ajax\|Ajax]] de [[Louis van Gaal]].<ref name=":4" /> Ao remate da tempada 1995-1996, [[Fabio Capello]] deixou o seu posto no banquiño ao uruguaio [[Óscar Tabárez]]. Nos dous anos seguintes, o equipo, do que marchou Tabárez en decembro de 1996 para volver Arrigo Sacchi, e do que este último marchou no verán de 1997 para que volvera [[Fabio Capello]], viviu unha fin de ciclo, marcada por unha crise de resultados e posicións decepcionantes no campionato. En 1998 logra alcanzar a final de copa tras 8 anos e cae derrotado. A fichaxe do técnico [[Alberto Zaccheroni]], que guiou o equipo ao seu 16º scudetto parecía dar inicio a un novo ciclo de triunfos pero o club non conseguiu dar continuidade aos bos resultados. Tras pasar polas mans de Cesare Maldini, o equipo incorporou na 2001-2002 ao ex-futbolista ''rossonero'' [[Carlo Ancelotti]], que inaugurou outra etapa de éxitos. Baixo a súa dirección, despois da semifinal da [[Copa da UEFA]] 2001-2002, en 2003 volveu ás vitrinas milanistas a [[Liga de Campións da UEFA 2002-03\|Liga de Campións]], que non se conseguía desde facía 9 anos. Foi no estadio de [[Old Trafford]] de [[Manchester]], aos penaltis e ante a [[Juventus F.C.\|Juventus]]. Tres días despois o Milan gañaba a única Copa de Italia da era Berlusconi, a quinta da historia rossonera. Na tempada 2003-2004, na que a entidade pasou a chamarse ''Associazione Calcio Milan,''<ref name=":1" /> as vitrinas aumentaron coa incoporación da 17ª liga e 4ª Supercopa europea, gañada no [[estadio Luis II]] de [[Montecarlo]] 1-0 fronte ao [[Futebol Clube do Porto\|Porto]] de [[José Mourinho]], mentres que perderon aos penaltis tanto a Supercopa italiana de 2003 contra a Juventus como a [[Copa Intercontinental de Fútbol\|Copa Intercontinental]] 2003 contra [[Club Atlético Boca Juniors\|Boca Juniors]]. Na [[Liga de Campións da UEFA 2003-04]] o Milan sufriu unha amarga eliminación en cuartos de final fronte ao [[Deportivo da Coruña]], tras vencer 4-1 en [[San Siro]] o equipo caeu derrotado en [[Estadio Municipal de Riazor\|Riazor]] por un contundente 4-0.[[Ficheiro:A.C. Milan lifting the European Cup after winning the 2002–03 UEFA Champions League - 20030528.jpg\|miniatura\|Paolo Maldini levanta a Champions League da tempada 2002-2003]] [[Ficheiro:AC Milan team celebrate.jpg\|esquerda\|miniatura\|O Milan celebra a súa sétima Champions League no 2007]] Son da tempada 2004-2005 a vitoria da Supercopa italiana, o segundo posto en liga e a derrota na final da [[Liga de Campións da UEFA 2004-05\|Liga de Campións]], contra o [[Liverpool F.C.\|Liverpool]], que na segunda parte remontou un 0-3 e gañou nos penaltis.<ref>{{Cita novas\|apelidos=País\|nome=Ediciones El\|data=2005-05-26\|xornal=El País\|título=Gigantesco Liverpool\|url=https://elpais.com/diario/2005/05/26/deportes/1117058402_850215.html\|lingua=es\|issn=1134-6582\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> Ao remate da tempada 2005-2006 (na que quedou segundo na liga) o Milan viuse envolto no escándalo [[Calciopoli]], sufriu unha penalización de 30 puntos que o deixou terceiro, e outra penalización de 8 puntos a descontar na seguinte tempada.<ref>{{Cita novas\|data=2016-11-17\|xornal=Deporte, y secreto\|título=Bochorno italiano: El escándalo del “Calciopoli” y cómo afectó a grandes como Milan o Juventus\|url=https://deporteysecreto.wordpress.com/2016/11/17/bochorno-italiano-el-escandalo-del-calciopoli-y-como-afecto-a-grandes-como-juventus-o-milan/\|lingua=es-ES\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> Na 2006-2007 o Milan alcanza de novo a final da [[Liga de Campións da UEFA 2006-07\|Liga de Campións]], a undécima da súa historia, e esta vez vence ao [[Liverpool F.C.\|Liverpool]] con dous goles de [[Filippo Inzaghi]].<ref>{{Cita novas\|xornal=El Confidencial\|título=El Milán gana por 2-1 al Liverpool en una final a la italiana. Noticias de Deportes\|url=https://www.elconfidencial.com/deportes/2007-05-23/el-milan-gana-por-2-1-al-liverpool-en-una-final-a-la-italiana_662839/\|lingua=es\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> Era a séptima vitoria neste torneo. [[Kaká]], [[Balón de Ouro]] 2007, foi o máximo goleador da competición con 10 goles. Na 2007-2008 o Milan adxudícase a súa quinta [[Supercopa de Europa]] e o seu primeiro [[Copa Mundial de Clubs da FIFA\|Mundial de Clubs da FIFA]], últimos triunfos de Ancelotti, que ao remate da 2007-2008, marcada tamén pola retirada de [[Paolo Maldini]], deixou o seu lugar ao ex-futbolista [[Leonardo Nascimento\|Leonardo]], na súa primeira experiencia como adestrador.<ref>{{Cita web\|url=https://www.acmilan.com/it/news/show/86050\|apelidos=Milan\|nome=AC\|páxina-web=AC Milan\|título={{!}} News {{!}} AC Milan\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> No verán de 2010 chegou ao banquiño [[Massimiliano Allegri]], que guiou ao equipo á vitoria no campionato italiano 2010-2011, no que coa axuda dos goles da nova adquisición [[Zlatan Ibrahimović]], consigue o 18º scudetto da súa historia.<ref>{{Cita web\|url=https://www.acmilan.com/it/news/show/133934\|apelidos=Milan\|nome=AC\|páxina-web=AC Milan\|título={{!}} News {{!}} AC Milan\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> No 2011 o Milan gaña tamén a súa sexta Supercopa italiana, vencendo en [[Pequín]] ao [[Football Club Internazionale Milano\|Inter]] por 2-1.<ref>{{Cita novas\|data=2011-08-06\|xornal=RTVE.es\|título=El Milan volvió a superar al Inter y conquista la Supercopa en Pekín - RTVE.es\|url=http://www.rtve.es/deportes/20110806/milan-volvio-superar-inter-conquista-supercopa-pekin/452654.shtml\|lingua=es-ES\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> Durante a xestión de Allegri acadan na liga un segundo posto no 2012 e un terceiro no 2013. En xaneiro de 2014, Allegri é substituído por [[Clarence Seedorf]]. Nos tres anos seguintes dirixiron o equipo o holandés, [[Filippo Inzaghi]] e [[Siniša Mihajlović]], pero o club vive unha época de declive, un pouco suavizado por alcanzar a final da Copa de Italia 2015-2016, despois de 13 anos. Pero foi derrotado pola Juventus. Baixo a batuta de [[Vincenzo Montella]], en decembro de 2016 os ''rossoneri'', ~~adxudicáronse~~desadxudicáronse en [[Doha]], a penaltis contra a Juventus, a súa sétima Supercopa de Italia, conquistando o último trofeo oficila da era Berlusconi.<ref>{{Cita novas\|xornal=La Gazzetta dello Sport - Tutto il rosa della vita\|título=Milan, è il 29° titolo di Berlusconi. E il primo di una generazione\|url=https://www.gazzetta.it/Calcio/Serie-A/Milan/23-12-2016/milan-29-titolo-berlusconi-primo-una-generazione-180154070571.shtml\|lingua=it\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> O 13 de abril de 2017 fíxose oficial a cesión do 99,93% da sociedade á ''Rossoneri Sport Investment Lux'', converténdose en presidente o empresario chinés [[Li Yonghong]].<ref>{{Cita novas\|data=2017-04-13\|xornal=Intereconomia\|título=AC Milan: Berlusconi vende el Milan a Li Yonghong, un empresario chino\|url=https://intereconomia.com/puntopelota/futbol/berlusconi-vende-milan-al-chino-yonghong-li-20170413-1732/\|lingua=es-ES\|data-acceso=2018-05-09}}</ref> Na tempada 2017-2018, despois dun comezo peor do esperado, Montella foi substituído por [[Gennaro Gattuso]].

A.C. Milan: Diferenzas entre revisións