Os outros feirantes: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Imaxe |
→Contido: Arranxos |
||
Liña 35:
(NOTA: As páxinas sinaladas ao longo da análise do libro corresponden á 9ª edición<ref>{{Cita libro|título=Os outros feirantes|apelidos=Cunqueiro|nome=Álvaro|editorial=Galaxia|ano=1994|ISBN=84-7154-308-7|ref=}}</ref>)
1.-(p.11) '''''O cabalo de Alberte Merlo'''''. O cabalo comeza a falar con A. Este múdalle o nome: ''Cheval''. Quere que só fale con el, ata ten celos da muller. Esixe promesa de que só fale con el, ou deixará de falar. Pídello por escrito. A. mesmo pensa nun avogado. Consulta co mestre de [[Muros]]. Faise o papel. Cheval pide que o rexistre. A.
2.- (p.14) '''''O enano das burlas'''''. Serxio viu o enano. Este faloulle tatexando e Serxio tamén lle respondeu así, desde entón é tatexo: ''vaia cabronada, el que nunca andara aos tesouros!
3.- (p.17) '''''O verdugo da Cañiza'''''. Hai cen anos chegou á [[A Cañiza|Cañiza]] un verdugo con problemas para coller cama. Logo do suceso, conta unha anécdota do viño branco. Sae para Pontevedra. Agustín charla con el: é moi estimado, inventou unha guillotina portátil, a isabelita, en honor de [[Isabel II de España|Isabel II]]. Tamén inventou un nó para
-[[Ficheiro:High-contrast-camera-video.svg|20px]][https://www.youtube.com/watch?v=gUGdeJTJNAk&list=PL1_H_bPnDbcvcndYUUf-QagylbN8uykke&index=3/ Adaptación na serie ''Os outros feirantes'' da [[Televisión de Galicia]] ]
4.- (p.20) '''''Xosé Liñeiras'''''. Naceu con
5.- (p.23) '''''Marcelino Pardo'''''. O rapaz
6.- (p.26) '''''A tía Remedios'''''. Está no [[Brasil]] e manda ao sobriño de [[Portonovo, Adina, Sanxenxo|Portonovo]] un reloxo de ouro e un fonógrafo. Logo virá ela que foi asistenta de chaveiro dunha condesa. Trae o canciño Napoleón cun axóuxere de ouro que avisaba das visitas
7.- (p.29) '''''Unha siria en Ribadeo'''''. O autor contáballe a Carlos animaladas de diferentes pobos como os polacos e o caso de Enver Pachá que mandou botar á caldeira do barco
8.- (p.32) '''''Louro de Parentes'''''. Se un mouro atopa un tesouro lávao e dille o que pesa. Se acerta, o tesouro ten que seguilo coma un can. Louro anda a lles dicir o peso en libras galegas. Tamén se informa polo cabo da garda civil como son os fillos de Mahoma. Morre coa teima dos tesouros.
Liña 63:
13.- (p.47) '''''A voadora de Serantes'''''. Manuel Páramo viu voar a María de Fontes. Resulta que ela morrera había máis dun ano. Contouno. Voaba sentada nunha banqueta con moitos tronos e vento. El e o Sr. Bastián compraron unhas boas bombas e botáronas cando ela pasaba. Caeu un zapato e 2 pesos, que se volvían falsos só cando os querían cambiar, saían de noite dos petos.
14.- (p.50) '''''A orella dereita de Antón de Leivas'''''. Un día no cine dinlle que ten unha orella máis grande. Axiña o cre toda a familia e veciños. Mesmo irá xunto a un menciñeiro. Unha moza descobre que nela se escoita o mar como nunha caracola. É todo un éxito, ata lle serve para conquistar moza e casar. Cobra a tres pesos a sesión de curar doenzas. Un seu cuñado venezolano descobre que son as dúas orellas iguais: ''un caso de sugestión colectiva
-[[Ficheiro:High-contrast-camera-video.svg|20px]][https://www.youtube.com/watch?v=BD-rSgNXVjs&index=1&list=PL1_H_bPnDbcvcndYUUf-QagylbN8uykke/ Adaptación na serie ''Os outros feirantes'' da [[Televisión de Galicia]]]
|