Georges Jacques Danton: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
En uso |
Arranxos |
||
Liña 1:
{{en uso}}
{{biografía}}
'''Georges Jacques Danton''', nado en Arcis-sur-Aube o [[26 de outubro]] de 1759 e guillotinado en [[París]] o [[5 de abril]] de [[1794]], foi un [[avogado]] e político [[Francia|francés]] que desempeñou un papel determinante durante a [[Revolución Francesa
== Traxectoria ==
O pai de Danton faleceu cando el tiña 3 anos de idade, deixando viúva a súa nai e orfos os seis fillos do matrimonio. Comezou os estudos nun pequeno seminario de Troyes, e proseguiu a súa formación escolar nos oratorios de Troyes, a pesar de que rexeitou os estudos dunha carreira eclesiástica.
Despois de trasladarse a París, iniciouse unha etapa de prosperidade grazas a un afortunado matrimonio coa filla dun home adiñeirado. Obtivo un importante préstamo que lle permitiu unha prestixiosa posición legal e levar unha vida acomodada. Cando comezou a [[Revolución Francesa
En xullo de 1790, fundou a Sociedade dos Dereitos do Home e do Cidadán, máis coñecido polo [[club dos Cordeliers]]. Tras un curto exilio en Gran Bretaña, en 1792 regresou a París e participou na Insurrección do 10 de agosto de 1792. A Asemblea Lexislativa nomeouno Ministro de Xustiza.
Liña 13 ⟶ 14:
En novembro de [[1792]] foi enviado pola Convención a Bélxica polo que non estivo presente na vista do xuízo contra [[Luís XVI de Francia|Luís XVI]], pero ao ditarse a sentenza votou pola morte do rei apoiando así a Robespierre. Defendeu a anexión de [[Bélxica]] á república e a creación dun comité de salvación pública do cal foi membro preponderante.
A xefatura da República atopábase desgarrada en 1794 polos conflitos entre os novos grupos políticos e as acusacións de corrupción e [[traizón]]. Danton buscou novamente unha solución de compromiso cos distintos sectores, pero as súas propias simpatías estaban decididamente con aqueles que desexaban moderar a represión e o [[Terror (Francia)|
Algúns historiadores consideran a Danton como un home realista que non se deixou levar polo fervor ideolóxico.
== Revolución francesa ==
Proseguiu, durante seis meses, cos estudos de Dereito na facultade de [[Reims]], tras os cales obtivo a súa licenciatura. Aínda que inscrito nun despacho de avogados de París, non o frecuentou coa mesma asiduidade coa que visitou os cafés, o que lle serviu para coñecer varios futuros revolucionarios: [[Camille Desmoulins]] e [[Jean-Paul Marat|Marat]], entre eles, así como a que será a súa futura esposa, Antoinette-Gabrielle Charpentier (1760-1793). Antoinette era filla dun próspero propietario dun café, e o seu dote permitiulle a Danton comprar o cargo de avogado no [[
== A revolución ==
[[Ficheiro:FR-65440_statdanton01.jpg|miniatura|339x339px|Estatua de Georges-Jacques Danton en [[Tarbes]].]]
Republicano moderado fundou, en 1790, xunto con Marat, Desmoulins e outros, a «Sociedade dos Dereitos do Home e do Cidadán», coñecida como o [[
Membro da [[Comuna]], dirixiu a axitación republicana que conduciu aos fusilamentos dos manifestantes no [[Campo de Marte (París)|Campo de Marte]] o 17 de xullo de 1791.
Ao seu retorno de Inglaterra, en novembro de 1791, foi elixido substituto do procurador da Comuna de París e, tras participar na insurrección de agosto de 1792, foi nomeado Ministro de Xustiza.
En xaneiro de 1793, votou a favor da execución de [[Luís XVI de Francia|Luís XVI]], a pesar de que anteriormente propuxera o desterro. En marzo de [[1793]] participou na creación do [[Tribunal Revolucionario
O 5 de setembro foi elixido deputado de París e deixou o ministerio —conservando, no entanto, a súa grande influencia nos asuntos diplomáticos—, para exercer este cargo na [[Convención Nacional (Revolución Francesa)|Convención Nacional]], onde entrou en oposición con [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]], non tanto polas súas conviccións, que as tiñan en común, senón pola forma. Danton tentou pacificar o país e chegar a un entendemento entre [[
O [[30 de marzo]] de [[1794]], quince días despois da execución dos «hebertistas», Danton, Desmoulins e Fabre son arrestados segundo a denuncia levada a cabo por [[Louis de Saint-Just|Saint-Just
Foi condenado á morte e guillotinado o 5 de abril de 1794.
== No cine ==
{| cellspacing="0" cellpadding="4" border="1
!'''Ano'''
!'''
!'''Director'''
!'''Actor'''
|-
|[[1983]]
| ''[[Danton (
|[[Andrzej Wajda]]
|[[Gérard Depardieu]]
|-
|[[1989]]
| ''[[La Révolution française (filme)|La Révolution française]]''
|[[Roberto
|[[Klaus Maria Brandauer]]
|}
Liña 62 ⟶ 57:
== Notas ==
{{listaref}}
== Véxase tamén ==
{{Commonscat}}
=== Bibliografía ===
* François Furet and Mona Ozouf (eds.), ''A Critical Dictionary of the French Revolution''. Cambridge, MA: Belknap Press of Harvard University Press, 1989; pp. 213–223.
* Laurence Gronlund, [https://archive.org/details/cairaordantoninf00gron ''Ça Ira! or Danton in the French Revolution.''] Boston: Lee and Shepard, 1887.
* Norman Hampson, ''Danton''. Nova York: Holmes & Meier Publishers, 1978.
* David Lawday, ''Danton: The Giant of the French Revolution''. Londres: Jonathan Cape, 2009.
* Marisa Linton, ''Choosing Terror: Virtue, Friendship and Authenticity in the French Revolution'' (Oxford University Press, 2013).
{{Control de autoridades}}
{{ORDENAR:Danton, Georges Jacques}}
[[Categoría:Nados no departamento de Aube]]
[[Categoría:Nados en 1759]]
[[Categoría:Finados en 1794]]
[[Categoría:Ministros de Francia]]
[[Categoría:
|