Sólido (moeda): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Moedagalega (conversa | contribucións)
Axustes previos á publicación do artigo.
Moedagalega (conversa | contribucións)
Axustes previos á publicación do artigo.
Liña 1:
[[Ficheiro:Solidus Constantine II-heraclea RIC vII 101.jpg|miniatura|'''Sólido''' a nome de [[Constantino II]] ([[317]]-[[337]])]]
<ref>"Glosario de unidades monetarias: Sólido". En Pita Fernández, Ricardo Luís. ''Numismática galega. A moeda en Galicia e Galicia na moeda''. Santiago de Compostela, 1999. ISBN 84-605-9958-2</ref>O '''sólido''' (en [[latín]]: ''solidus'') foi unha [[Moeda da Antiga Roma|moeda romana]] do [[ouro]] da época do [[Imperio Romano|Imperio]], introducida nos inicios do [[século IV]] en substitución do [[áureo]], que, por mor da súa estabilidade, continuou a súa existencia en [[Imperio Bizantino|Bizancio]] ata o [[século XI]], constituíndo a base dos sistemas monetarios de ambos os imperios.<ref>"Glosario de unidades monetarias: Sólido". En Pita Fernández, Ricardo Luís. ''Numismática galega. A moeda en Galicia e Galicia na moeda''. Santiago de Compostela, 1999. ISBN 84-605-9958-2</ref><ref>Alfaro Asíns, C. et al. "Sólido". En ''[http://studylib.es/doc/5930224/diccionario-de-numism%C3%A1tica Diccionario de numismática]''. Ministerio de Cultura. Madrid, 2009. ISBN 978-84-8181-405-7 ''(en castelán)''</ref><ref>"[http://www.forumancientcoins.com/numiswiki/view.asp?key=solidus Solidus]". En ''Forvm Ancient Coins (en inglés)''</ref><ref>"[https://digalego.xunta.gal/digalego/Html/index.php?op=ver&id=59125&buscado=&opcion=entrada <sup>1</sup>Solidus]*". En ''Digalego. Dicionario de galego''.</ref>
 
Tras a súa desaparición, o sólido foi a base de diferentes moedas posteriores, con circulación en diferentes rexións do mundo.<ref>"[https://www.monete-romane.com/roman_coins/solidus.html Solidus. Impact on the world currencies]". En ''Monete-Romane.com (en inglés)''</ref>
Liña 6:
== Historia ==
=== Orixes ===
[[Ficheiro:Solidus_multiple-Constantine-thessalonica_RIC_vII_163v.jpg|miniatura|esquerda|220x220px|Moeda dun '''sólido''' e medio, cuñado a nome de [[Constantino I o Grande|Constantino]] en [[327]], no obradoiro monetario de [[Tesalónica]]]]
O sólido foi creado por [[Constantino I o Grande|Constantino]] na súa reforma monetaria de [[310]], cun [[peso]] teórico de 4,5 [[Gramo|gramos]] de ouro fino, para financiar o seu [[exército]] e as súas [[Guerra civil|guerras civís]]. Na práctica, viña substituir o áureo como moeda de ouro, que fora instituído por [[Diocleciano]], e pasou a se converter na unidade de conta do Imperio, en detrimento do [[denario]] de [[prata]].<ref>Cepeda, Juan José. "[http://www.academia.edu/436157/Las_reformas_de_Diocleciano_y_Constantino_I_y_su_reflejo_en_la_composici%C3%B3n_de_los_tesoros_monetarios Las reformas de Diocleciano y Constantino I y su reflejo en la composición de los tesoros monetarios]". En ''VIII Curs d'Història Monetària d'Hispània. La moneda de l'Imperi romá''. Museu Nacional d'Art de Catalunya. 2004</ref>
 
Cuñouse por primeira vez no obradoiro monetario de [[Tréveris]], cara a [[310]], e máis adiante, logo da vitoria sobre [[Maxencio]] en [[312]], noutros de [[Italia]], cun peso de 1/72 de [[Libra (masa)|libra]] (4,55 gramos), motivo polo que ás veces amosaba a marca [[Numeración romana|LXXII]] (72). O sólido dividíase en 24 [[Silicua (moeda)|silicuas]]. <ref>Depeyrot (2006). Páxina 167.</ref><ref>"[http://www.sacra-moneta.com/Numismatique-romaine/Les-monnaies-d-or-romaines.html La création du Solidus par Constantin]". En ''Les monnaies d'or romaines. www.sacra-moneta.com (en francés)''</ref>
Liña 22:
A produción de sólidos, que dimunuíra tras a conversión en moeda dos tesouros de Licinio, volveu a coller pulo en [[340]], grazas a un novo fluxo de ouro proveniente de novos [[Xacemento xeolóxico|depósitos]] que comezan a explotarse arredor de [[390]].<ref>Depeyrot (1987). Páxinas 113.114.</ref>
 
[[Ficheiro:Solidus_Valens_-_transparent_background.png|miniatura|esquerda|'''Sólido '''a nome de [[Valente]], coa marca OB no reverso, que acredita que é de ouro puro]]
A garantía do peso do sólido era necesaria desde o punto de vista [[Economía|económico]], aínda que se ía vendo comprometida polo desgaste natural das pezas causado pola circulación, e tamén pola fraude que supuñan os recortes e as limaduras dos cantos. Para estes efectos, o [[Lista de emperadores romanos|emperador]] [[Xuliano]] introduciu en [[363]] a figura duns funcionarios controladores en cada cidade grande do Imperio, responsables de comprobar o peso dos sólidos e de arbitrar nos conflitos producidos no comercio por este problema.<ref>''[http://www.thelatinlibrary.com/theodosius.html Codex Theodosianus]''. 12, 7, 2.</ref> Este corpo de funcionarios mantívose vixente baixo a dinastía valentiniana.<ref>Depeyrot (1987). Páxinas 117-118.</ref>
 
[[Ficheiro:Solidus_Valens_-_transparent_background.png|miniatura|'''Sólido '''a nome de [[Valente]], coa marca OB no reverso, que acredita que é de ouro puro]]
En [[368]], [[Valentiniano I|Valentiniano]] e [[Valente]] reforzaron o valor do sólido, pasando a lei do metal precioso do 95 % a máis do 99 %, garantida pola marca OB (''obryziacus'': "de ouro puro") no reverso dalgunhas moedas.<ref>Depeyrot (2006). Páxina 172.</ref>
 
Liña 42:
==== Imperio de Oriente ====
{{Artigo principal|Nomisma}}
No imperio oriental, déuselle a esta moeda a denominación grega de ''[[nomisma]]'', aínda que no ámbito [[Numismática|numismático]] é frecuente a alternancia entre ambas as denominacións (sólido e nomisma) para estas moedas orientais, ata a súa desvalorización do [[século X]] e a definitiva desaparición baixo o reinado de [[Aleixo I Comneno]] ([[1081]]-[[1118]]), cando foi substituída por unha nova moeda de maior pureza, chamada ''[[hyperpyron]]''. Unha derivación dese sólido bizantino foi o denominado ''[[besante]]'', que circulou fundamentalmente polo [[mundo árabe]] e en certas áreas do [[Mediterráneo]].<ref>[http://studylib.es/doc/5930224/diccionario-de-numism%C3%A1tica Alfaro Asíns, C. et al. (2009)]. "Nomisma". </ref><ref>Cartwright, Mark. "[https://www.ancient.eu/Byzantine_Coinage/ Byzantine Coinage]". En ''Ancient Histoy Encyclopedia (en inglés)''</ref>[[Ficheiro:Visigothic_Libius_Severus_722233.jpg|miniatura|esquerda|Cuñaxe [[visigoda]] que imita un '''sólido''' de [[Libio Severo]] ([[461]]-[[466]])]]
 
==== Imperio de Occidente ====
[[Ficheiro:Visigothic_Libius_Severus_722233.jpg|miniatura|esquerda|Cuñaxe [[visigoda]] que imita un '''sólido''' de [[Libio Severo]] ([[461]]-[[466]])]]
A situación é máis complexa no imperio de Occidente tras as grandes invasións: no reduto romano, os obradoiros monetarios imperiais de [[Rávena]], [[Milán]], [[Roma]] e, ás veces, [[Arles]], continuaron a emitir soldos coas efixies dos emperadores, ata [[Rómulo Augústulo]] en [[476]], mentres que os [[pobos xermánicos]] que se instalaron como federados nas provincias periféricas cuñaban imitacións destas pezas, tamén con bustos e lendas alusivos aos emperadores romanos, aínda que con marcas ficticias do lugar de fabricación. Con estes precedentes, a partir da fin do reinado de [[Valentiniano III|Valentiniano III,]] preto de [[450]], o [[Visigodos|reino visigodo de Tolosa]] emitiu soldos de peso inferior, o efémero [[Suevos|reino suevo]] da [[Península Ibérica]] emitiu terzos de soldo, e outro tanto fixeron posteriormente os [[Burgundios]].<ref>Vico, Jesús; Cores, M. Cruz. "[http://www.numisane.org/Gaceta/GN169.pdf La moneda visigoda]". En ''Gaceta Numismática''. 169. Xuño de 2008 ''(en castelán)''</ref><ref>Depeyrot (1987). Páxinas 90-93.</ref>