Sinfonía núm. 8 (Mahler): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios, replaced: |thumb| → |miniatura| (3)
Elisardojm (conversa | contribucións)
plantel>equipo/cadro (via JWB)
Liña 208:
{{Artigo principal|Discografía da Sinfonía nº 8 (Mahler)}}
[[Ficheiro:Leopold Stokowski - Carnegie Hall 1947 (05) wmplayer 2013-04-16.jpg|miniatura|250px|Leopold Stokowski dirixiu a primeira gravación completa da ''Oitava Sinfonía'' de Mahler.]]
A interpretación de [[Adrian Boult]] de [[1948]] coa BBC Symphony Orchestra foi gravada pola [[BBC]], mais non foi lanzada ao mercado ata [[2009]], cando estivo dispoñible en formato [[MP3]].<ref name="Anderson" /> A primeira gravación publicada da sinfonía completa foi a interpretación de [[Leopold Stokowski]] o día [[9 de abril]] de [[1950]] no [[Carnegie Hall]] coa [[New York Philharmonic Orchestra]] e varios conxuntos corais da cidade estadounidense. Case dous anos antes, en xullo de 1948, o [[director de orquestra|director]] de orixe [[Hungría|húngara]] [[Eugene Ormandy]] gravou o movemento ''Veni Creator Spiritus'' no [[Hollywood Bowl]]. Dende a versión de Stokowski, téñense realizado alo menos setenta gravacións da sinfonía por algunhas das mellores orquestras e cantantes do mundo, a maioría en directo pola dificultade de aloxar ao numeroso plantelequipo nun estudo de gravación.<ref name="List">{{cita web|título= Symphonie No. 8 en Mi bémol majeur: Chronologie; Discographie: Commentaires|editor= gustavmahler.net|url= http://gustavmahler.net.free.fr/symph8.html|dataacceso= 16 de marzo de 2015|lingua=francés}}</ref>
 
A pesar da abundancia de gravacións, é evidente a dificultade que supón para a enxeñería sonora levar esta obra ao disco. A busca dun son óptimo ten sido moitas veces o criterio preferente para seleccionar as gravacións. Durante moitas décadas foi unha referencia a gravación de estudo de [[Rafael Kubelik]] cos conxuntos da [[Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks]]. [[Leonard Bernstein]] coa [[Wiener Philharmoniker]] rexistrou a obra en directo, que foi recollida tanto en CD como en DVD. [[Georg Solti]], que noutras sinfonías de Mahler pode espertar críticas dispares, gravou coa [[Chicago Symphony Orchestra]] un rexistro brioso de son moi nítido e gran prestación orquestral. [[Eliahu Inbal]], coa [[Hr-Sinfonieorchester]] gravou un rexistro de son cristalino, metal redondo e concepción sobria, con tinguiduras místicas.