Fútbol Club Barcelona (hóckey a patíns): Diferenzas entre revisións

En [[1970]], Josep Lorente, ex-xogador azulgrana, pasou a facerse cargo da dirección técnica do FC Barcelona. Con Lorente á fronte do banco barcelonista fíxose unha profunda renovación do plantelequipo que non tardou en dar os resultados desexados. Dende [[1972]] e ata [[1987]], a sección de hóckey a patíns logrou levantar, como mínimo, un título cada tempada, coa excepción da [[1975]]-[[1976|76]]. Iso sería só o inicio dunha época excepcional que tivo o seu máximo esplendor na tempada [[1977]]-[[1978|78]], cando o conxunto barcelonista se impuña en prácticamente tódalas competicións que disputaba, tanto a nivel estatal como europeo. Proba destes bos resultados son as 10 [[Copa de Europa de hóckey a patíns|Copas de Europa]] que sumou a sección, oito delas gañadas entre [[1978]] e [[1985]].

Un ano despois, [[José Luis Páez Picón|José Luis Páez]] e [[Roberto Roldán]] chegaron ao club azulgrana. Ao finalizar a tempada, [[Carlos Figueroa]] como adestrador e os xogadores David Gabaldón e Carlos Folguera completaron o plantelequipo e o equipo converteuseconvertéronse no máximo favorito en tódalas competicións. Deste xeito, o Barça cumpliu as expectativas e gañou a [[OK Liga|Liga]] en [[Tempada 1995-1996 da División de Honra de hóckey a patíns|1995-96]]. Á tempada seguinte, a xeira de bos resultados continuou e os azulgranas gañaron a Liga Europea. Na campaña [[1997]]-[[1998|98]] conquistou a Liga, a [[Copa Continental de hóckey a patíns|Supercopa de Europa]] e a primeira edición da [[Copa Intercontinental de hóckey a patíns|Copa Intercontinental]], disputada contra a [[Unión Vecinal de Trinidad|UVT]], campión de Sudamérica.