Aleksandr Pushkin: Diferenzas entre revisións

Foi pioneiro no uso da lingua vernácula nos seus poemas e obras, creando un estilo narrativo, mestura de drama, romance e [[sátira]], que foi dende entón asociado á literatura rusa e influíu notablemente nas posteriores figuras literarias como [[Nikolai Gógol|Gógol]], [[Fiódor Dostoievski|Dostoievski]], [[Lev Tolstoi|Tolstoi]], Tiútchev, así como os compositores rusos [[Piotr Ilich Tchaikovski|Tchaikovski]] e [[Modest MúsorgskiMusorgskii|MusorgskiMusorgskii]].

Fillo de Serguéi Pushkin, descendente dunha das máis antigas familias da [[aristocracia]] [[Rusia|rusa]], cuxa historia se remonta ao [[século XII]]. Por parte materna descendía dun príncipe [[Etiopía|etíope]] trasladado a Rusia por esclavistas [[Imperio Otomán|otománs]] e onde chegou a ser xefe militar, enxeñeiro e noble, apadriñado por [[Pedro I de Rusia]].

Xa no ano [[1814]] conseguiu publicar un texto na revista ''Le Messager de l’Europe'', a epístola ''K drugu stijotvortzu'' (''Ao amigo poeta''). Esta gran paixón pola literatura fixo que deixara un pouco de lado os estudos, centrandosecentrándose na lectura compulsiva da [[biblioteca]] de seu pai, de máis de 3000 exemplares.

Ao mesmo tempo a casa paterna era escenario de tertulias literarias, ás que acudian autores coma [[Nikolái Karamzín|Karamzín]], [[Konstantin Batiushkov|Bátiushkov]] ou [[Ivan Dmitriev|Dmítriev]], ao igual que o seu tío, o poeta [[Vasili Lvóvich Pushkin]]., Queque sería un dos grandes apoios de Alexander ao longo da súa carreira literaria.

Tras rematar a súa formación académica instalouse na capital, San Petersburgo. En [[1820]] entrou a traballar no Ministerio de Asuntos Exteriores, onde pouco a pouco se foi involucrando nos movementos de reforma social, escribindo algúns poemas sediciosos coma a ''Oda á liberdade,''. O que estivo a piques de valerlle o desterro a [[Siberia]], porén acabou desterrado en ''Yekaterinoslav'' (actual [[Dnipropetrovsk]]) ao servizo do xeneral Ínzov.

Na cidade [[ucraína]] enfermou de febres, polo que foi acollidaacollido pola familia do xeneral [[Nikolái Rayevski]], coa que viaxou entre [[1820]] e [[1821]] polo [[Cáucaso]] e [[Crimea]], froito do que compuxo obras coma ''Kavkazskiy plennik'' (''O prisioneiro do Cáucaso''). Entre [[1820]] e [[1823]] estableceuse en [[Chişinău]], capital de [[Besarabia]], onde comezou a súa obra máis recordada, ''Yevgeny Onegin'' (''Uxío Oneguin''). Nesta cidade tamén ingresou na loxia [[Masonería|masónica]] ''Ovidio''.

En [[1823]] foi enviado, tras sucesivos escándalos relacionados co xogo, os amoríos ou coa etnia xitana, foi enviado a [[Odesa]] ao servizo do xeneral [[Mijaíl Vorontsov]]. No novo destino non lle foi mellor pois ademais de problemas recurrentes comezou a galantear á filla do xeneral, porén a gota que colmou o vaso foi un epigrama sobre o carácter do xeneral Vorontsov, isto custoulle o arresto domiciliario na propiedade materna, Mijáilovskoye, no [[Oblast de Pskov]] de [[1824]] a [[1826]].