Amor: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Concepción egoísta: arranxiños |
→O amor na sociedade capitalista: texto traducido desde a wiki .es:Amor#El amor en la sociedad capitalista |
||
Liña 60:
O amor sexual, en calquera das súas variantes, constitúe así mesmo un amor marcadamente egoísta; o que se manifesta como un altruísmo cara á parella constitúe unha manifestación de puro egoísmo respecto ao resto da sociedade; o propio acto sexual desenvólvese baixo un estado de egoísmo persoal no que o individuo busca o seu propio pracer, xa sexa de forma directa ou pola gratificación que lle produce o pracer da súa parella. Na mesma liña, [[Sigmund Freud]] consideraba que todas as motivacións humanas tiñan uns antecedentes [[libido|libidinosos]], e, por tanto, egoísta. Ao considerar o amor compasivo [[Sublimación (psicoloxía)|sublimado]], describe ao amor como un comportamento exclusivamente [[ narcisismo|narcisista]]; para el as persoas só aman o que foron, o que son, ou o que ambicionan ser; distingue, mesmo, entre graos saudables e patolóxicos de narcisismo. Escribiu, entre outras cousas, que o amor incondicional dunha nai leva a unha perpetua insatisfacción: «Cando un foi incontestablemente o fillo favorito da súa nai, mantén durante toda a súa vida ese sentimento de vencedor, mantén o sentimento de seguridade no éxito, que en realidade raramente satisfaise». É unha forma de entender as relacións humanas que se estendeu durante o [[século XX]] desde [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]] a outros países [[Occidente|occidentais]], e actualmente existe unha dura pugna entre os seus defensores e detractores. [[Francia]] e [[Arxentina]] son os dous países que máis se resisten a abandonar a cultura do [[psicanálise]]. En [[España]], máis do 9% dos psicólogos seguen xa este paradigma.<ref>[http://www.elmundo.es/elmundosalud/2009/11/04/neurociencia/1257364555.html «El psicoanálisis sobrevive 70 años a Freud»]. Artículo de María Sánchez-Monge en el periódico español ''El mundo'' (5 de novembro de 2009).</ref><ref>[https://web.archive.org/web/20120630102609/http://www.lanacion.com.ar/738572-el-psicoanalisis-va-a-desaparecer-dice-mikkel-borch-jacobsen «El psicoanálisis va a desaparecer, dice Mikkel Borch-Jacobsen»]. Artículo de Luisa Corradini para o xornal arxentino ''La nación'' (14 de setembro de 2005).</ref>
==== O amor na sociedade capitalista ====
[[Ficheiro:Wall Street Sign.jpg|miniatura|Segundo Deleuze e Guattari, o capitalismo deshumaniza.]]
O [[capitalismo]] sitúa á [[sociedade]] dentro do marco dun [[cadea produtiva|proceso de produción]]. Con este marco, o amor convértese nun elemento máis do devandito proceso. As empresas analizan ao [[ Homo sapiens|ser humano]] e buscan a forma de extraer del a maior cantidade de consumo, non dubidando en utilizar o amor e o sexo como reclamo dun modo desnaturalizado e grotesco: a empresa evoca nos consumidor sentimentos amorosos e de desexo, pero o seu fin último non é buscar o amor nin o sexo por parte do consumidor, senón o seu diñeiro e o seu traballo. Como consecuencia, prodúcese [[deshumanización]] ao identificarse o amor a outro ser humano co amor a un produto, xa que dita asociación trae, inevitablemente, a asociación do propio ser humano cun produto. [[Gilles Deleuze]] e [[Félix Guattari]] consideran que o capitalismo produce unha perversión do concepto natural do amor, situando ao ser humano como parte dunha máquina produtora e destruíndo o concepto do corpo e a alma.<ref name="Deleuze">Gilles Deleuze, Félix Guattari. ''[http://books.google.es/books?id=FQe7w8psqfQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false El anti Edipo]''. 1972, 1985. ISBN 978-84-7509-329-1.</ref> Escriben, en ''[[Capitalismo e esquizofrenia|Anti-Edipo]]'': «o capitalismo recolle e posúe a potencia absurda e non posuída da máquina. [...] en verdade, non é para el nin para os seus fillos que o capitalista traballa, senón para a inmortalidade do sistema. Violencia sen finalidade, alegría, pura alegría de sentirse nunha engrenaxe da máquina, atravesado polos fluxos, cortado polas esquizias.»<ref>Gilles Deleuze, Félix Guattari. [http://books.google.es/books?id=FQe7w8psqfQC&pg=PA357#v=onepage&q&f=false El anti-Edipo]. P. 357.</ref> [[Michel Foucault]], referíndose á sociedade capitalista, insiste no seu prefacio de [[1977]] para a edición inglesa de ''Introdución ao esquizoanálisis'' que se opón «non só ao [[fascismo]] histórico, senón tamén ao fascismo que hai en todos nós, nas nosas cabezas e no noso comportamento diario, o fascismo que nos fai amar o poder, desexar esa mesma cousa que nos domina e explota».<ref>Gilles Deleuze, Eugene W. Holland. [http://books.google.es/books?id=IM_nOyU7V_UC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false ''Deleuze and Guattari's Anti-Oedipus: introduction to schizoanalysis'']. P. IX.</ref> Podemos atopar unha aberta declaración de moitos dos actualmente tácitos valores do capitalismo agresivo no ''[[Manifesto futurista]]'', escrito por [[Filippo Tommaso Marinetti]], en [[1909]].
== Consideracións con respecto ao amor ==
| |||