Pedro de Betancur: Diferenzas entre revisións

Naceu en Vilaflor, no sur da illa de [[Tenerife]], no seo dunha familia de campesiños. Segundo as crónicas, mostrou desde pequeno unha profunda relixiosidade.<ref>[http://www.corazones.org/santos/pedro_sanjose_betancur.htm San Pedro de San José de Betancourt]</ref>

Foi fundador do primeiro hospital convalecente e da primeira escola popular para nenos e adultos na que, no marco da [[Hispanoamérica|América hispana]] do [[século XVII]], non houbo aceptación de persoas por raza ou sexo: os nenos poderían participar igualmente e mozas, brancas, indíxenas, negras e mestizas. Foi tamén o iniciador dun movemento hospitalario para estranxeiros, sacerdotes e estudantes.<ref name="Tebeto">{{cita publicación|autor=Garbayo Sandino, María; Ferraz Lorenzo, Manuel |título=El canario Pedro de Betancur: sus aportaciones educativas y sanitarias en la América hispana del siglo ⅩⅦ |año=2003 |publicación=Tebeto: Anuario del Archivo Histórico Insular de Fuerteventura |número=16 |páginas=49-78 |issn=1134-430X |url=https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/2227057.pdf}}</ref>

Describiuse como unha personalidade dotada, con gran facilidade para comunicarse con todo tipo de persoas, disciplinado consigo mesmo e compasivo cos demais. Utilizou métodos de ensinanza eficaces e, en certa medida, innovadores (premios, reforzos, copilemas, cancións), ao introducir o concepto de convalecencia no campo da saúde.<ref name="Tebeto">{{cita publicación|autor=Garbayo Sandino, María; Ferraz Lorenzo, Manuel |título=El canario Pedro de Betancur: sus aportaciones educativas y sanitarias en la América hispana del siglo ⅩⅦ |año=2003 |publicación=Tebeto: Anuario del Archivo Histórico Insular de Fuerteventura |número=16 |páginas=49-78 |issn=1134-430X |url=https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/2227057.pdf}}</ref>

A tumba de San Pedro de Betancur atópase na ''Igrexa de San Francisco O Grande'' en Antigua Guatemala e é un lugar de peregrinación. En Tenerife, a ''Cova do Santo Hermano Pedro'' está situada no sur da illa, nun deserto fóra do pobo de [[El Médano]]. Neste lugar o santo se refuxiou no inverno co seu gando e tamén foi o seu lugar de oración. Tamén un importante lugar de veneración é o ''Santuario do Santo Hermano Pedro'', que está construído no seu lugar de nacemento en Vilaflor.<ref>[http://www.vilaflordechasna.es/index.php/mod.pags/mem.detalle/idpag.152/idmenu.1194/chk.bfdc5513c053bac72ab9ad82acd6abb2.html Santuario del Santo Hermano Pedro en Vilaflor]</ref>

== Rutas tradicionais dedicadas ao santoSanto ==

En Tenerife celébrase o chamado ''"Camiño do Hermano Pedro"'' cada ano, que é unha ruta pastoral que o santo viaxou para pasar co seu rabaño ao longo da rexión de Chasna. Esta ruta parte desde Vilaflor ata a cova do Santo. Actualmente, durante a festa do santo de [[abril]], centos de peregrinos percorren este percorrido que ten un gran interese relixioso-histórico.<ref>[http://www.granadilladeabona.org/?p=1131 La comarca se une para potenciar el Camino del Hermano Pedro a nivel mundial]</ref>

En Guatemala hai outro camiño similar. Neste caso é unha ruta turística que conmemora a canonización de San Pedro de San José de Betancourt, que permite un percorrido polos monumentos da Antiga Guatemala vinculados ao santo.<ref>[http://noticias.lainformacion.com/estilo-de-vida-y-tiempo-libre/turismo/lanzaran-en-guatemala-ruta-en-memoria-de-santo-hermano-pedro_IiZuJhqNjDB6B6SzxVCLs1/ El Gobierno guatemalteco anunció hoy que lanzará una ruta turística conmemorativa de la canonización del santo hermano Pedro de San José de Betancur, celebrada el 30 de julio de 2002 en Guatemala por el papa Juan Pablo II.] {{Wayback|url=http://noticias.lainformacion.com/estilo-de-vida-y-tiempo-libre/turismo/lanzaran-en-guatemala-ruta-en-memoria-de-santo-hermano-pedro_IiZuJhqNjDB6B6SzxVCLs1/ |date=20141129043405 }}</ref>