Fasciola hepatica: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →top: Arranxos varios, replaced: <br> → <br/> (2) |
|||
Liña 87:
Segundo período ou de estado: abrangue desde que as fasciolas xuvenís acadan a madurez sexual e permanecen na luz dos condutos biliares ata a súa morte. Os condutos biliares dilátanse e esclerosan, con reacción [[inflamación|inflamatoria]] crónica na periferia dos condutos. Cando o número de parasitos é grande hai atrofia do parénquima hepático por compresión e cirrose periportal.
A localización principal dos adultos de ''Fasciola hepatica'' son os condutos biliares, aínda que se poden desprazar cara a outros sitios como o conduto cístico, [[colédoco]], vesícula biliar, [[ampola de Vater]]. En raras ocasións os parasitos xuvenís non seguen o camiño habitual e diríxense cara a outros sitios do organismo producindo a fasciolíase errática. Os lugares que invaden con frecuencia erraticamente son os [[pulmón]]s, [[peritoneo]], [[pel]], [[fígado]] e sitios
Os parasitos adultos que están no seu hábitat definitivo, producen sintomatoloxía de tipo dixestivo. Dispepsia de tipo biliar con [[anorexia (síntoma)|anorexia]], [[flatulencia]], [[náusea]]s, [[vómito]], sensación de plenitude abdominal, estrinximento con períodos de [[diarrea]], [[cólico biliar|cólicos biliares]]. Adoita presentarse [[ictericia]] transitoria, hepatomegalia e [[febre]].
| |||